จดหมายจากเปาโลเขียนเถิงหมู่ปี้น้องผู้เจื้อในกรุง
โรม
ต๋อนตั้งเก๊าของจดหมายฉบับนี้มีข้อความว่า เขียนโดยเปาโล เปาโลบ่ใจ้คนนึ่งในหมู่อัครทูตตี้ได้อยู่กับพระเยซูต๋อนตี้พระองค์ยังอยู่ในโลกนี้ แต่เปาโลได้หันพระเยซูในนิมิตต๋อนตี้ต้านก่ำลังเตียวตางไปเมืองดามัสกัส พระเจ้าได้ฮ้องต้าน เปื้อหื้อต้านไปบอกข่าวดีหื้อกับคนต่างจ้าด คนส่วนใหญ่ถือว่าเปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นประมาณปี๋ ค.ศ. 57 ต๋อนตี้อยู่ในเมืองโครินธ์
เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้เถิงหมู่ผู้เจื้อในกรุงโรม บ่ฮู้แน่ชัดว่าใผเป๋นผู้ตั้งคริสตจักรขึ้นในกรุงโรม อาจจะเป๋นบางคนตี้มาจากกรุงโรมตี้ได้ฟังกำเตสนาของเปโตรในวันเพ็นเทคอสต์ตี้กรุงเยรูซาเล็มแล้วฮับเจื้อ ต๋อนตี้ปิ๊กไปกรุงโรม หมู่เขาก็บอกในกรุงนั้น กาว่า อาจจะเป๋นผู้เจื้อคนอื่นๆ ตี้เตียวตางมา ตี้ได้บอกข่าวดีในกรุงโรม ในจดหมายฉบับนี้แสดงหื้อหันว่า คริสตจักรตี้หั้นก็มีตึงผู้เจื้อจาวยิวกับคนต่างจ้าด เปาโลใค่อยากไปแอ่วหาผู้เจื้อในกรุงโรมตวย ก็เลยเขียนจดหมายฉบับนี้ส่งไปหื้อก่อน เปื้อจะอธิบายกำสั่งสอนตี้สำคัญของเปิ้นเกี่ยวกับพระเยซู
ในจดหมายฉบับนี้เปาโลได้อธิบายหลายสิ่งหลายอย่างตี้สำคัญเกี่ยวกับความเจื้อในพระเยซูคริสต์ เจ้น กู้คนได้เยียะบาป กู้คนบ่สมควรตี้จะได้ฮับความเมตต๋ากรุณาจากพระเจ้า แต่ย้อนความฮักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าตี้มีหื้อกู้คน พระองค์ได้ส่งพระเยซูคริสต์เข้ามาในโลกนี้เปื้อจะมีจีวิตแบบมนุษย์ ต๋ายบนไม้ก๋างเขนเปื้อฮับโต้ษแตนมนุษย์ตังหลาย แล้วเป๋นขึ้นจากความต๋ายเปื้อทำลายอำนาจของความต๋ายกับบาป เปื้อกู้คนจะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ ตึงจาวยิวกับคนต่างจ้าดจะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษนี้โดยเจื้อวางใจ๋ในพระเยซูคริสต์ บ่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งตี้เขาเยียะโดยตั๋วเขาเอง แต่เป๋นของขวัญจากพระเจ้า กู้คนตี้เจื้อวางใจ๋ในพระเยซูคริสต์ได้ฮับพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ในใจ๋ของเขา พระวิญญาณบริสุทธิ์เยียะหื้อกู้คนเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม กับใจ๊จีวิตตี้เป๋นตี้เปิงใจ๋ของพระเจ้า เปาโลเน้นว่า พระเจ้ามีฤทธิ์อำนาจสูงสุด พระองค์เป๋นผู้ตี้ฮ้องคนมาเปื้อจะเจื้อวางใจ๋พระเยซูคริสต์ แล้วฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ
1
กำตั๊กตวาย
1 จดหมายฉบับนี้จากข้าพเจ้าเปาโล ผู้ฮับใจ๊พระเยซูคริสต์ ผู้ตี้พระเจ้าฮ้องมาเป๋นอัครทูต กับแต่งตั้งหื้อบอกข่าวดีของพระเจ้า
2 ตี้พระเจ้าสัญญาไว้เมินมาแล้ว โดยตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระองค์ได้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
3 เป๋นเรื่องเกี่ยวกับพระบุตรของพระเจ้าคือพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของหมู่เฮา เซิ่งในเรื่องความเป๋นมนุษย์ พระองค์เกิดในผะกุ๋นของกษัตริย์ดาวิด
4 เซิ่งในเรื่องความเป๋นพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ พระเจ้าเยียะหื้อพระองค์เป๋นขึ้นจากความต๋ายโดยฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า เปื้อหื้อฮู้แจ้งกั๋นว่าพระองค์เป๋นพระบุตรของพระเจ้า
5 หมู่ข้าพเจ้าได้ฮับหน้าตี้เป๋นอัครทูตโดยพระคุณของพระเยซูคริสต์ หื้อไปบอกคนในกู้ๆ จ้าดหื้อเจื้อฟังกับวางใจ๋พระองค์ เปื้อหันแก่นามของพระองค์
6 หมู่ต้านก็อยู่ในหมู่คนตี้พระเจ้าฮ้องมาเป๋นคนของพระเยซูคริสต์เหมือนกั๋น
7 เถิง ปี้น้องตี้อยู่กรุงโรม ผู้ตี้พระเจ้าฮักกับฮ้องมาเป๋นคนของพระองค์ ขอหื้อต้านตังหลายได้ฮับพระคุณตึงสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเฮากับจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าเต๊อะ
ความตั้งใจ๋ของเปาโลตี้จะไปกรุงโรม
8 ก่อนอื่นข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าผ่านตางพระเยซูคริสต์สำหรับหมู่ต้านกู้คน ย้อนว่ามีคนเล่าลือเรื่องความเจื้อของหมู่ต้านใคว่โลกไปหมด
9 พระเจ้าตี้ข้าพเจ้าฮับใจ๊ในก๋านบอกข่าวดีเกี่ยวกับพระบุตรของพระองค์อย่างสุดใจ๋นั้น พระองค์เป๋นพยานยืนยันได้ว่า ข้าพเจ้ากึ๊ดเถิงหมู่ต้านตลอด
10 เมื่อข้าพเจ้าอธิษฐานกู้เตื้อ ข้าพเจ้าขอว่า ถ้าพระเจ้าเปิงใจ๋ ข้าพเจ้าจะได้ไปแอ่วหาหมู่ต้าน
11 ย้อนว่าข้าพเจ้าใค่ปะหมู่ต้านแต๊ๆ เปื้อว่าข้าพเจ้าจะได้แบ่งปั๋นของประทานฝ่ายจิตวิญญาณหื้อหมู่ต้าน เปื้อหมู่ต้านจะเข้มแข็งนักขึ้น
12 คือว่าหมู่เฮาจะได้หื้อก๋ำลังใจ๋กั๋นโดยความเจื้อของเฮาตึงสองฝ่าย
13 ปี้น้องผู้เจื้อตังหลายเหย ข้าพเจ้าใค่หื้อต้านตังหลายฮู้ว่าข้าพเจ้าตั้งใจ๋หลายเตื้อแล้วว่าจะมาหาหมู่ต้าน เปื้อจะได้เก็บเกี่ยวผลในหมู่ต้านเหมือนกับตี้เกิดขึ้นในหมู่คนต่างจ้าดอื่นๆ มาแล้ว แต่ก็มีเหตุขัดข้องหื้อมาหาบ่ได้จ๋นแผวบ่าเดี่ยวนี้
14 ข้าพเจ้าเป๋นหนี้ตี้ต้องบอกข่าวดีต่อคนกู้จ้าด ตึงคนกรีก ตึงคนตี้บ่ใจ้กรีก คนมีก๋านศึกษากับคนบ่มีก๋านศึกษาตวย
15 ย้อนจาอั้นข้าพเจ้าจึงใค่บอกข่าวดีหื้อหมู่ต้านตี้อยู่ในกรุงโรมฮู้ตวยนักขนาด
ฤทธิ์อำนาจของข่าวดี
16 ข้าพเจ้าบ่อายตี้จะบอกข่าวดี ย้อนว่าเรื่องข่าวดีเป๋นฤทธิ์อำนาจตี้มาจากพระเจ้า เปื้อจ้วยหื้อกู้คนตี้เจื้อ ได้รอดป๊นบาปโต้ษ จ้วยจาวยิวก่อนแล้วก็จ้วยคนต่างจ้าด
17 ย้อนว่าข่าวดีนั้น ได้เปิดเผยหื้อฮู้ว่า พระเจ้าเยียะหื้อเฮาตังหลายเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมจาใด เฮาเป๋นจาอั้นได้ก็โดยตางความเจื้อเต้าอั้น อย่างตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “คนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อของเขาจะมีจีวิต”
มนุษย์ตังหลายเป๋นคนบาป
18 พระเจ้าตี้อยู่ในสวรรค์เปิดเผยหื้อหันว่า พระองค์โขดก๋านบาปกับก๋านฮ้ายตี้คนเยียะ หมู่เขาเกิ็ดเกิ้งความจริงไว้โดยความบาปกับก๋านฮ้ายของเขา
19 ตี้พระเจ้าโขดหมู่เขาก็ย้อนว่าพระองค์เปิดเผยเรื่องของพระองค์หื้อเขาหันแจ้งแล้ว
20 ย้อนตั้งแต่พระเจ้าได้สร้างโลกมาแล้ว หมู่เขาก็ได้ฮับฮู้สภาพของพระเจ้าตี้ผ่อหันบ่ได้ คือฤทธิ์อำนาจของพระองค์ตี้บ่มีวันเสื่อมกับความเป๋นพระเจ้าอย่างแจ่มแจ้งจากสิ่งตี้พระองค์สร้างมาแล้ว ย้อนจาอั้นมนุษย์จึงแก้ตั๋วบ่ได้เลย
21 เถิงแม้ว่ามนุษย์ฮู้เรื่องพระเจ้า มนุษย์ก็บ่ได้ถวายเกียรติกับขอบคุณพระองค์หื้อสมกับตี้พระองค์เป๋นพระเจ้า แต่มนุษย์กึ๊ดเรื่องพระเจ้าในตางตี้บ่มีสาระ แล้วจิตใจ๋ตี้บ่มีความเข้าใจ๋ของเขาก็มืดมัวไป
22 เขาอ้างว่าเป๋นคนมีปั๋ญญา แต่แต๊ๆ แล้วเขาเป๋นคนง่าว
23 แตนตี้เขาจะนมัสก๋านพระเจ้าผู้ตี้บ่มีวันต๋าย เขาก็ไปนมัสก๋านฮูปเคารพตี้เขาแป๋งคนเดียวเหีย แป๋งเป๋นฮูปคนตี้ต้องต๋ายพ่อง ฮูปนกพ่อง ฮูปสัตว์สี่ตี๋นพ่อง กาว่าเป๋นฮูปสัตว์เลื้อยกาน
24 ย้อนจาอั้นพระเจ้าจึงป่อยเขาเยียะก๋านลามกต๋ามตั๋ณหาในใจ๋ของเขากับเยียะสิ่งน่าอายตางก๋ายต่อกั๋น
25 แตนตี้จะเจื้อความจริงเรื่องพระเจ้า เขากลับเจื้อกำขี้จุแตน เขานมัสก๋านกับฮับใจ๊สิ่งตี้พระเจ้าสร้าง แตนตี้จะนมัสก๋านพระองค์ผู้สร้างกู้สิ่งกู้อย่าง ผู้ตี้สมควรจะได้ฮับก๋านสรรเสริญตลอดไป อาเมน
26 ย้อนจาอี้พระเจ้าจึงป่อยหื้อหมู่เขาเยียะต๋ามตั๋ณหา เยียะสิ่งตี้น่าอาย แม้แต่หมู่แม่ญิงก็เปี่ยนก๋านมีเพศสัมพันธ์ต๋ามธรรมชาติไปเยียะหื้อเป๋นผิดธรรมชาติไปเหีย
27 หมู่ป้อจายก็เหมือนกั๋น เลิกมีเพศสัมพันธ์กับแม่ญิงต๋ามธรรมชาติ แต่หันมามัวเมาในตั๋ณหากับป้อจายตวยกั๋น ป้อจายกับป้อจายมีเพศสัมพันธ์ตี้น่าละอาย หมู่เขาจึงได้ฮับโต้ษต๋ามความผิดนั้น
28 ย้อนเขาหันว่าก๋านฮู้จักพระเจ้าเป๋นเรื่องบ่สำคัญ พระองค์จึงป่อยหื้อหมู่เขามีจิตใจ๋เสื่อมทราม เขาจึงเยียะในสิ่งตี้บ่ควรเยียะ
29 หมู่เขามีจีวิตตี้มีก้าสิ่งบ่ดีสะป๊ะ มีความบาป ขี้โลภ แนจะเยียะฮ้ายคนอื่น ขอยกั๋น ฆ่ากั๋น ผิดหัวกั๋น จุล่ายกั๋น กึ๊ดฮ้ายต่อกั๋น เล่าขวัญกั๋น
30 ว่าหย้อกั๋น จังพระเจ้า ดูแควนกั๋น จ๋องหอง อวดตั๋ว ฮิกึ๊ดก้าจะเยียะสิ่งบ่ดีสะป๊ะ บ่เจื้อฟังกำป้อแม่
31 บ่หลวก บ่ฮักษาสัญญา บ่ฮักกั๋น กับบ่มีความเมตต๋า
32 เถิงแม้หมู่เขาจะฮู้กฎเก๋ณฑ์ตี้ยุติธรรมของพระเจ้าแล้ว ตี้ว่าใผเยียะจาอั้นสมควรต๋าย หมู่เขาก็ยังเยียะอยู่ กับหันดีหันงามกับคนตี้เยียะจาอั้นตวย