7
ปุโรหิตอย่างเมลคีเซเดค
1 เมลคีเซเดคคนนี้เป๋นกษัตริย์เมืองซาเลม กับเป๋นปุโรหิตของพระเจ้าผู้สูงสุด ต้านได้ไปหาอับราฮัมต๋อนตี้อับราฮัมก่ำลังปิ๊กมาจากก๋านมีชัยเหนือหมู่กษัตริย์ต่างๆ แล้วต้านได้ปั๋นปอนอับราฮัม
2 อับราฮัมก็ได้ถวายของตี้ยึดมานึ่งในสิบส่วนแก่เมลคีเซเดค จื้อเมลคีเซเดคมีความหมายว่า “กษัตริย์ตี้เยียะต๋ามความถูกต้อง” กับต้านเป๋นกษัตริย์แห่งเมืองซาเลม หมายเถิง “กษัตริย์แห่งสันติสุข”
3 บ่มีเขียนไว้ว่าใผเป๋นป้อแม่ของต้าน กาว่าป้ออุ๊ยแม่หม่อนของต้านเป๋นใผ วันเกิดกาว่าวันต๋ายของต้านก็บ่มีเขียนบอกไว้ ต้านเป๋นเหมือนพระบุตรของพระเจ้า ตั๊ดตี้ว่าต้านเป๋นปุโรหิตตลอดไป
4 กึ๊ดผ่อเต๊อะว่าเมลคีเซเดคยิ่งใหญ่มอกใด เถิงขนาดอับราฮัมป้ออุ๊ยแม่หม่อนคนเก๊าของเฮายังถวายของตี้ยึดมาได้นึ่งในสิบหื้อต้าน
5 บทบัญญัติของโมเสสสั่งหื้อลูกหลานผะกุ๋นเลวีตี้เป๋นปุโรหิตฮับส่วนแบ่งนึ่งในสิบจากสิ่งตี้คนตังหลายได้มา คือมาจากหมู่ปี้น้องของเขา เถิงแม้ว่าหมู่ปี้น้องของเขาจะสืบเจื๊อสายมาจากอับราฮัมเหมือนกั๋น
6 แต่เมลคีเซเดคนั้นบ่ได้สืบเจื๊อสายมาจากผะกุ๋นเลวี ก็ยังได้ฮับนึ่งในสิบส่วนจากอับราฮัม แล้วได้ปั๋นปอนอับราฮัมผู้ตี้พระเจ้าหื้อพระสัญญา
7 เฮากู้คนฮู้ว่า ผู้ตี้หื้อปอนก็ยิ่งใหญ่เหลือผู้ตี้ได้ฮับปอน
8 ส่วนปุโรหิตผะกุ๋นเลวีตี้ได้ฮับนึ่งในสิบส่วนเป๋นก้าคนตี้ต้องต๋าย แต่เมลคีเซเดคผู้ตี้ได้ฮับนึ่งในสิบส่วนเป๋นผู้ตี้พระคัมภีร์ได้เขียนไว้ว่ายังมีจีวิตอยู่
9 จะอู้จาอี้ก็ได้ว่าลูกหลานผะกุ๋นเลวีตี้ได้ฮับนึ่งในสิบส่วนนั้นได้ถวายนึ่งในสิบส่วนแก่เมลคีเซเดคผ่านตางอับราฮัมตวย
10 ย้อนว่าต๋อนตี้เมลคีเซเดคกับอับราฮัมปะกั๋นนั้น เลวียังบ่เกิดเตื้อ แต่ว่าเลวีก็อยู่ในสายเลือดของอับราฮัมป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเขา
11 จาใดก็ต๋าม ถ้าคนตังหลายเป๋นคนดีสมบูรณ์แบบได้โดยตางระบบปุโรหิตของเผ่าเลวี เซิ่งบทบัญญัติของโมเสสก็ตั้งขึ้นจากระบบนี้ แล้วเป๋นจาใดจะต้องมีปุโรหิตอย่างเมลคีเซเดคแตนหมู่ปุโรหิตต๋ามแบบอย่างอาโรนแหม
12 ย้อนว่าเมื่อเปี่ยนระบบปุโรหิตแล้ว บทบัญญัติก็ต้องเปี่ยนตวยเปื้อหื้อเข้ากั๋น
13 องค์พระผู้เป๋นเจ้าคนตี้เฮาอู้เถิงนี้มาจากเผ่าอื่น เซิ่งบ่มีใผในเผ่านี้เกยเป๋นปุโรหิตฮับใจ๊อยู่หน้าแต้นปู่จาเลย
14 เฮากู้คนฮู้ดีอยู่แล้วว่าองค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาสืบเจื๊อสายมาจากเผ่ายูดาห์เซิ่งโมเสสบ่เกยอู้เถิงว่าจะมีปุโรหิตมาจากเผ่านี้เลย
พระเยซูเป๋นปุโรหิตเหมือนเมลคีเซเดค
15 สิ่งตี้เฮาได้อู้มาแล้วนั้นก็ชัดเจนนักขึ้น ย้อนมีปุโรหิตแหมคนนึ่งเกิดขึ้นต๋ามแบบอย่างเมลคีเซเดค
16 เซิ่งผู้ตี้ได้เป๋นปุโรหิตนี้นั้นบ่ได้ฮับก๋านแต่งตั้งต๋ามบทบัญญัติเรื่องเจื๊อสาย แต่ได้ฮับก๋านแต่งตั้งโดยฤทธิ์อำนาจของจีวิตตี้บ่เสี้ยงสุดเลย
17 ต๋ามตี้พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า
“ต้านเป๋นปุโรหิตตลอดไปอย่างเมลคีเซเดค”
18 บทบัญญัติเก่านั้นได้ยกเลิกไปแล้ว ย้อนมีจุดอ่อนกับบ่มีประโยชน์
19 ย้อนบทบัญญัติของโมเสสบ่ได้เยียะหื้ออะหยังสมบูรณ์แบบเลย แต่ต๋อนนี้เฮาได้ฮับความหวังตี้ดีเหลือตะก่อน เซิ่งโดยความหวังนี้เฮาจึงเข้าใก้พระเจ้าได้
20 ป๋ายบ่ปอพระเจ้ายังยืนยันเรื่องความหวังนี้โดยกำปฏิญาณของพระองค์ ส่วนคนอื่นๆ ได้เป๋นปุโรหิตโดยบ่มีกำปฏิญาณอะหยังเลย
21 แต่พระเยซูได้เป๋นปุโรหิตโดยกำปฏิญาณ เมื่อพระเจ้าอู้กับพระองค์ว่า
“องค์พระผู้เป๋นเจ้าได้ปฏิญาณไว้แล้ว
กับจะบ่เปี่ยนใจ๋
คือ ‘ต้านจะเป๋นปุโรหิตตลอดไป’ ”
22 ย้อนกำปฏิญาณของพระเจ้านี้ พระเยซูจึงเป๋นผู้ก๊ำประกั๋นพันธสัญญาตี้ดีเหลืออันเก่า
23 ปุโรหิตในเผ่าเลวีนั้นมีก๋านสืบต๋ำแหน่งต่อๆ กั๋นมาหลายคน ย้อนปุโรหิตหมู่นั้นเมื่อต๋ายก็เยียะหน้าตี้ต่อบ่ได้
24 แต่พระเยซูก็เยียะหน้าตี้เป๋นปุโรหิตตลอดไป ย้อนว่าพระองค์มีจีวิตโดยบ่มีวันต๋าย
25 พระเยซูจึงสามารถจ้วยจีวิตหมู่คนตี้มาหาพระเจ้าโดยตางพระองค์อย่างสมบูรณ์ ย้อนพระเยซูยังมีจีวิตอยู่ตลอดเปื้ออ้อนวอนพระเจ้าเผื่อหมู่เขา
26 มหาปุโรหิตจาอี้ก็เปิงกับเฮา ย้อนพระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์ บ่มีความผิด บ่มีมลทิน พระเจ้าแยกพระองค์ออกจากคนบาปตังหลาย กับยกหื้ออยู่สูงเหลือสวรรค์
27 พระเยซูบ่จ๋ำเป๋นต้องถวายเครื่องปู่จากู้วัน บ่เหมือนมหาปุโรหิตคนอื่นๆ ตี้ต้องถวายเครื่องปู่จาเปื้อไถ่บาปหื้อตั๋วเก่าก่อน แล้วก้อยถวายเครื่องปู่จาเปื้อไถ่บาปหื้อคนตังหลาย แต่พระเยซูได้ถวายเครื่องปู่จาเตื้อเดียวก็ปอ เมื่อพระองค์ถวายจีวิตของพระองค์เป๋นเครื่องปู่จา
28 ต๋ามบทบัญญัติของโมเสสนั้นคนเฮาตี้อ่อนแอได้ฮับก๋านแต่งตั้งหื้อเป๋นมหาปุโรหิต แต่กำปฏิญาณของพระเจ้าตี้มาหลังบทบัญญัติได้แต่งตั้งพระบุตรผู้ตี้พระเจ้าเยียะหื้อสมบูรณ์แบบตลอดไป