13
ส่งบารนาบัสกับเซาโลไปเยียะก๋านพิเศษ
1 ในคริสตจักรตี้เมืองอันทิโอก มีหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้ากับหมู่อาจ๋ารย์คือ บารนาบัส สิเมโอนตี้มีแหมจื้อนึ่งว่านิเกอร์ ลูสิอัสเป๋นจาวเมืองไซรีน มานาเอน (คนตี้ได้ฮับก๋านเลี้ยงดูมาตวยกั๋นกับเฮโรดเจ้าเมืองตั้งแต่เป๋นหละอ่อนแล้ว) กับเซาโล
2 เวลาตี้หมู่เขานมัสก๋านองค์พระผู้เป๋นเจ้ากับถือศีลอดอาหารอยู่นั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็อู้กับหมู่เขาว่า “หื้อแต่งตั้งบารนาบัสกับเซาโลไว้สำหรับก๋านงานตี้เฮาฮ้องหื้อหมู่เขาเยียะ”
3 หลังจากปากั๋นถือศีลอดอาหารกับอธิษฐานแล้ว ก็วางมือบนหัวบารนาบัสกับเซาโล เปื้อมอบหมายหื้อเยียะก๋านพิเศษ จากนั้นก็ส่งต้านตึงสองไป
บอกข่าวดีตี้เกาะไซปรัส
4 พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็นำต้านตึงสองไปเมืองเซลูเคีย แล้วหมู่เขาก็ลงเฮือจากตี้หั้นไปตี้เกาะไซปรัส
5 เมื่อมาแผวเมืองซาลามิสในเกาะนั้น หมู่เขาบอกเรื่องถ้อยกำของพระเจ้าในธรรมศาลาของจาวยิว ยอห์นตี้มีแหมจื้อว่ามาระโกก็อยู่ตวยในฐานะผู้จ้วย
6 หมู่เขาปากั๋นเตียวตางใคว่เกาะไปจ๋นแผวเมืองปาโฟส ตี้หั้นหมู่เขาปะจาวยิวคนนึ่งจื้อบารเยซู เป๋นคนใจ๊เวทมนตร์กาถากับอ้างว่าตั๋วเก่าเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า
7 เขาอยู่ตวยเจ้าเมืองจื้อเสอร์จีอัส เปาลุส เซิ่งเป๋นคนฮู้คนหลวก เจ้าเมืองเจิญบารนาบัสกับเซาโลมาหา เปื้อหื้ออู้ถ้อยกำของพระเจ้าหื้อฟัง
8 แต่เอลีมาสนักเวทมนตร์ (เอลีมาสเป๋นจื้อภาษากรีกของบารเยซู) ฮิอู้ขัดขวางบารนาบัสกับเซาโล กับฮิจวนเจ้าเมืองบ่หื้อเจื้อ
9 แต่เซาโลตี้ฮ้องแหมจื้อว่าเปาโล ก็ได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ เขาปักต๋าผ่อไปตี้เอลีมาสแล้วอู้ว่า
10 “เจ้าเป๋นลูกของมาร เป๋นศัตรู๋ของความดีตังหลาย ในตั๋วของเจ้ามีแต่กลอุบายใจ๋ฮ้ายซะป๊ะซะเป้ด เจ้าตึงจะบ่หยุดตี้จะฮิเปี่ยนความจริงเกี่ยวกับองค์พระผู้เป๋นเจ้าหื้อเป๋นเรื่องบ่แต๊สักเตื้อกา
11 ผ่อเน่อ องค์พระผู้เป๋นเจ้าจะลงโต้ษเยียะหื้อเจ้าต๋าบอดผ่อบ่หันแสงแดด จ๋นเถิงเวลาตี้พระเจ้าก๋ำหนดไว้” แล้วเอลีมาสก็ต๋าบอดบ่าเดี่ยวนั้นเลย เขาจึงซวามหาคนหื้อจู๋งมือเขาไป
12 เมื่อต้านเจ้าเมืองหันเหตุก๋ารณ์ตี้เกิดขึ้นนั้นก็ฮับเจื้อ ย้อนอัศจ๋รรย์ใจ๋ในกำสอนเรื่ององค์พระผู้เป๋นเจ้า
ไปเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย
13 เปาโลกับหมู่ของต้านลงเฮือจากเมืองปาโฟสไปเมืองเปอร์กาในแคว้นปัมฟีเลีย แต่ยอห์นแยกตั๋วออกจากหมู่เขาปิ๊กไปกรุงเยรูซาเล็ม
14 จากเมืองเปอร์กาต้านหมู่นั้นก็ยังเตียวตางต่อไปจ๋นแผวเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย เมื่อเถิงวันสะบาโต เปาโลกับบารนาบัสเข้าไปนั่งฮ่วมในธรรมศาลาของจาวยิว
15 หลังจากอ่านหนังสือบทบัญญัติของโมเสสกับข้อเขียนของหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าต๋ามวาระก๋านนมัสก๋านแล้ว หมู่นายธรรมศาลาส่งคนมาบอกบารนาบัสกับเปาโลว่า “ปี้น้องเหย ถ้าต้านมีกำหื้อก๋ำลังใจ๋คนตังหลาย ขอเจิญออกมาอู้เต๊อะ”
16 เปาโลก็ยืนขึ้นยกมือโบกหื้อดักแล้วอู้ว่า
“ฟังหื้อดีจาวอิสราเอลกับต้านตังหลายตี้เคารพยำเก๋งพระเจ้า
17 พระเจ้าของจาวอิสราเอลเลือกป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮาไว้ เยียะหื้อเขาหมู่นั้นจ๋ำเริญเติบโตขึ้นต๋อนอยู่ในแผ่นดินอียิปต์ แล้วพระองค์ก็ปาหมู่เขาออกมาจากประเทศนั้นด้วยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์
18 พระองค์อดทนต่อก๋านเยียะตั๋วของหมู่เขาในดินแดนทุรกั๋นดารเป๋นเวลาประมาณสี่สิบปี๋
19 พระเจ้าไล่เหิบคนเจ็ดจ้าดออกไปจากแผ่นดินคานาอัน แล้วแบ่งแผ่นดินของคนจ้าดหมู่นั้นหื้อจาวอิสราเอลไว้เป๋นมรดก
20 เหตุหมู่นี้เกิดมาเป๋นเวลาประมาณสี่ร้อยห้าสิบปี๋
“หลังจากนั้นพระเจ้าก็หื้อหมู่ผู้วินิจฉัยปกครองผ่อกอยหมู่เขา จ๋นมาแผวสมัยของซามูเอลผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า
21 ต๋อนนั้นจาวอิสราเอลขอหื้อมีกษัตริย์ พระเจ้าจึงแต่งตั้งซาอูลลูกบ่าวของคีชตี้มาจากเผ่าเบนยามินหื้อเป๋นกษัตริย์ของหมู่เขา ซาอูลครอบครองอยู่สี่สิบปี๋
22 หลังจากพระเจ้าถอดซาอูลออกจากต๋ำแหน่งกษัตริย์แล้ว ก็ตั้งดาวิดขึ้นเป๋นกษัตริย์ของจาวอิสราเอลแตน พระองค์อู้เถิงดาวิดว่า ‘เฮาหันว่าดาวิดลูกบ่าวของเจสซีเป๋นคนตี้เฮาเปิงใจ๋ขนาด ย้อนว่าเขาเยียะกู้สิ่งกู้อย่างตี้เฮาใค่หื้อเขาเยียะ’
23 “แล้วจากเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิดนี่ละ พระเจ้าโผดหื้อจาวอิสราเอลตังหลายมีพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษเกิดมาคือ พระเยซู ต๋ามตี้สัญญาไว้แล้วนั้น
24 แต่ก่อนตี้พระเยซูจะตั้งเก๊าเยียะก๋านของพระเจ้า ยอห์นบอกจาวอิสราเอลตังหลายเถิงเรื่องก๋านฮับบัพติศมาด้วยน้ำ เปื้อแสดงว่ากลับใจ๋จากบาปแล้ว
25 เมื่อยอห์นเยียะก๋านต๋ามหน้าตี้เกือบเสร็จก็ถามว่า ‘หมู่ต้านกึ๊ดว่าข้าพเจ้าเป๋นใผกา ข้าพเจ้าบ่ใจ้คนตี้ต้านตังหลายกองถ้า แต่ผ่อเน่อ จะมีแหมคนนึ่งมาเมื่อลูนข้าพเจ้า เซิ่งข้าพเจ้าบ่ควรแม้แต่จะแก้เจื้อกมัดเกิบของต้าน’
26 “ปี้น้องตังหลายตี้เป๋นลูกหลานของอับราฮัม กับหมู่ต้านตี้เป๋นคนต่างจ้าดตี้เคารพยำเก๋งพระเจ้า หื้อผ่อไว้เน่อ ถ้อยกำเรื่องความรอดป๊นบาปโต้ษนี้ ได้ส่งมาเถิงเฮาตังหลายแล้ว
27 ส่วนจาวอิสราเอลตี้อาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มกับผู้ปกครองบ้านเมือง บ่หันว่าพระเยซูเป๋นพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ แต่ตี้หมู่เขาตัดสินลงโต้ษพระองค์นั้น ก็เป๋นไปต๋ามกำทำนายของผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้อ่านกู้วันสะบาโต
28 ขนาดว่าหมู่เขาหาความผิดบ่ได้ตี้จะฆ่าพระองค์ แต่หมู่เขาก็ยังฮ้องขอหื้อปีลาตฆ่าพระองค์เหีย
29 เมื่อหมู่เขาเยียะสำเร็จต๋ามตี้พระคัมภีร์เขียนไว้เกี่ยวกับพระเยซูแล้ว มีคนเอาศพของพระองค์ลงมาจากไม้ก๋างเขน แล้วเอาไปวางไว้ในอุโมงค์ฝังศพ
30 แต่พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย
31 พระเยซูป๋ากฏตั๋วหื้อคนตี้เกยเตียวตางกับพระองค์จากแคว้นกาลิลีไปกรุงเยรูซาเล็มหันเป๋นเวลาหลายวัน ต๋อนนี้หมู่เขาเป๋นพยานเล่าเรื่องของพระองค์หื้อจาวอิสราเอลตังหลายฟัง
32 “ตี้เฮาสองคนมาตี้นี่ ก็เปื้อบอกข่าวดีหื้อต้านตังหลายฟัง คือพระสัญญาตี้พระเจ้าหื้อป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮาไว้ พระองค์ก็ตอบพระสัญญานี้สำหรับหมู่เฮาตี้เป๋นลูกหลานของหมู่เขาครบแล้ว
33 โดยเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย อย่างตี้เขียนไว้ในหนังสือสดุดีบทตี้สองว่า
‘เจ้าเป๋นลูกของเฮา
วันนี้เฮาได้เป๋นป้อของเจ้า’
34 พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋ายบ่หื้อตั๋วเน่านั้น เหมือนตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า
‘เฮาจะหื้อปอนตี้แน่นอนกับศักดิ์สิทธิ์แก่ต้าน
ตี้สัญญาไว้กับกษัตริย์ดาวิดนั้น’
35 ก็มีแหมข้อนึ่งในพระคัมภีร์ตี้อู้ว่า
‘พระองค์จะบ่หื้อองค์บริสุทธิ์ของพระองค์เปื่อยเน่าไป’
36 กษัตริย์ดาวิดบ่ได้อู้หมายเถิงตั๋วเก่า ย้อนต้านฮับใจ๊พระเจ้าต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ในเวลามีจีวิตอยู่ เมื่อต๋ายไปศพของต้านก็ฝังไว้ในตี้ฝังศพของป้ออุ๊ยแม่หม่อน แล้วก็เปื่อยเน่าไป
37 แต่พระเยซูผู้ตี้พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้นบ่เปื่อยเน่าเลย
38 “ย้อนจาอั้นปี้น้องตังหลายเหย โดยสิ่งตี้พระเยซูได้เยียะ ข้าพเจ้าบอกหื้อฮู้ว่ามีก๋านยกโต้ษบาป
39 โดยพระเยซู กู้คนตี้เจื้อวางใจ๋ในพระองค์จะป๊นบาปโต้ษกู้อย่าง ตี้คนถือบทบัญญัติของโมเสสบ่สามารถป๊นบาปโต้ษได้
40 จงหละวังหื้อดี เปื้อกำของหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้อู้ไว้นั้นจะบ่เกิดขึ้นกับหมู่ต้าน คือ
41 ‘ผ่อเน่อ เจ้าตังหลายตี้ดูถูกดูแควนถ้อยกำของพระเจ้า
หื้อเจ้าตังหลายงืดในใจ๋แล้วพินาศฉิบหาย
ย้อนเฮาจะเยียะสิ่งนึ่งในสมัยของเจ้าตังหลาย เซิ่งเป๋นสิ่งตี้เจ้าจะบ่เจื้อ
แม้ว่ามีคนมาบอกก็ต๋าม’ ”
42 ต๋อนตี้เปาโลกับบารนาบัสก่ำลังเตียวออกไปจากธรรมศาลานั้น ก็มีคนมาอ้อนวอนขอหื้อปิ๊กมาอู้เรื่องนี้แหมในวันสะบาโตต่อไป
43 หลังจากคนออกจากตี้ประชุมนั้นแล้ว ก็ปากั๋นปิ๊กบ้านใผเฮือนมัน แต่มีจาวยิวหลายคนตึงคนต่างจ้าดหลาย คนตี้เข้าฮีตศาสนายิวกับเคร่งศาสนาตวยเปาโลกับบารนาบัสไป ต้านตึงสองจั๊กจวนหื้อหมู่เขาเปิ้งพระคุณของพระเจ้าอย่างมั่นคง
44 ในวันสะบาโตถัดไป คนเกือบเสี้ยงตึงเมืองมาจุมนุมกั๋นฟังถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้า
45 เมื่อจาวยิวหันหมู่คนปากั๋นมาจ๋ำนวนนัก ก็ขอยขนาด จึงอู้คัดค้านกำของเปาโลอย่างหยาบคาย
46 แต่เปาโลกับบารนาบัสอู้อย่างบ่กั๋วใผว่า “จ๋ำเป๋นตี้จะต้องอู้เถิงถ้อยกำของพระเจ้าหื้อต้านตังหลายฟังก่อน แต่เมื่อต้านตังหลายบ่เอา กับหันว่าตั๋วเองนี้บ่เหมาะบ่เปิงตี้จะฮับจีวิตนิรันดร์แล้ว จาอั้นหมู่เฮาจะปากั๋นไปหาคนต่างจ้าด
47 ย้อนองค์พระผู้เป๋นเจ้าสั่งหมู่เฮาผ่านผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าสมัยก่อนว่า
‘เฮาแต่งตั้งหื้อเจ้าเป๋นแสงสว่างกับคนต่างจ้าด
เปื้อคนตึงโลกจะรอดป๊นบาปโต้ษผ่านเจ้า’ ”
48 เมื่อคนต่างจ้าดได้ยินจาอั้น ก็ดีอกดีใจ๋ กับสรรเสริญองค์พระผู้เป๋นเจ้าสำหรับถ้อยกำของพระองค์ แล้วคนตี้พระเจ้าเลือกไว้เปื้อจะฮับจีวิตนิรันดร์ ก็ฮับเจื้อพระองค์
49 ถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าก็แผ่ขยายออกไปใคว่ดินแดนแถวนั้น
50 แต่หมู่จาวยิวไปสุ่ยหมู่แม่ญิงคนต่างจ้าดตี้มีฐานะดีกับนับถือพระเจ้า ตึงหมู่ป้อจายตี้เป๋นใหญ่เป๋นโตในเมือง หื้อปากั๋นค่ำเขแล้วไล่เหิบเปาโลกับบารนาบัสออกไปจากดินแดนของหมู่เขาเหีย
51 แล้วเปาโลกับบารนาบัสปากั๋นปัดขี้ฝุ่นตี้ติดตี๋นเป๋นก๋านบ่ยอมฮับหมู่เขา แล้วปากั๋นเตียวตางไปเมืองอิโคนียูม
52 ส่วนหมู่ผู้เจื้อก็ดีใจ๋ขนาดตึงได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ตวย