49
परमप्रभुया दास
1 हे टापुत, जिगु खँ न्यँ!
हे तातापाःगु थासय् च्वंपिं जातित, थ्व खँ न्यँ।
जि बुइ न्ह्यः हे परमप्रभुं जितः ल्ययादिल।
जि बुइ न्ह्यः हे वय्कलं जितः जिगु नामं सःतादिल।
2 वय्कलं जिगु म्हुतु ज्वःगु तरवार थें यानादिल।
वय्कलं जितः थःगु ल्हाःया किचलय् सुचुकादिल।
वय्कलं जितः च्वामुसे च्वंगु वाण दय्कादिल,
अले जितः थःगु वाण तयेगु बलाथुली सुचुकातयादिल।
3 वय्कलं धयादिल, “छ जिमि दास इस्राएल खः।
जिं छंके जिगु गौरव क्यनाबी।”
4 तर जिं धया, “जिं सितिकं थाकुगु ज्या याना।
जिं बलं यानागु ज्या सितिं वन।
अय्नं जितः छु दयेमाःगु खः व परमप्रभुया ल्हातय् दु,
उकिया इनाम जिमि परमेश्वरयाके हे दु।”
5 परमप्रभुं जितः वय्कःया दास जुयाः
याकूबयात हाकनं वय्कःयाथाय् हयेत
अले इस्राएलयात वय्कःयाथाय् मुंकेत दय्कादिल।
जि बुइ न्ह्यः हे मांया प्वाथय् दय्कादिल,
छाय्धाःसा परमप्रभुया मिखाय् जि हनाबना दुम्ह खः,
अले परमेश्वर हे जिगु बल खः।
6 वय्कलं थथे धयादी,
“याकूबया मनूतय्त हाकनं थापं यायेत
व इस्राएलयापिं ल्यंदुपिं फुक्क लित हयेत
छ जिमि दास जुइगु खँ चिचाधंगु खँ खः ला?
पृथ्वीयागु कुन्चाय् कुन्चाय् तक जिं जिगु उद्धार थ्यनेमा धकाः
यहूदीमखुपिनिगु निंतिं जिं छन्त जः नं दय्काबी।”
7 शासकतय् दासयात, सुयात जाति जातितय्सं तसकं घृणा याइ,
परमप्रभु, उद्धार यानादीम्ह व इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं थथे धयादी,
“जुजुतय्सं छन्त खनी अले इपिं छन्थाय् न्ह्यःने दं वइ।
छन्त शासकतय्सं नं खनी अले छंगु न्ह्यःने भ्वसू वइ।
छाय्धाःसा परमप्रभु विश्वास याये बहःम्ह
इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं छन्त ल्ययादीगु दु।”
इस्राएलयात हाकनं पलिस्था यायेगु बचं
8 परमप्रभुं थथे धयादी,
“जिं दयामाया यायेगु इलय् छन्त लिसः बी,
अले उद्धारया दिनय् छन्त जिं ग्वाहालि याये।
जिं छन्त जिमि मनूतलिसें जिगु बाचा चिनेत, देश हाकनं पलिस्था यायेत
व उकिया नाश जूगु फुक्क सम्पत्ति हाकनं छिमिगु अधिकारय् हयेत,
9 ज्वनाः कुनातःपिन्त ‘पिहां वा’ धायेत,
अले खिउँगु थासय् दुपिन्त ‘स्वतन्त्र जु’ धायेत, जि छन्त स्वया अले ल्यया।
“इमिसं लँय् जवंखवं नयेदइ
अले नांगांगु डाँडाय् इमिगु निंतिं वाउँगु घाँय् दुगु ख्यः दइ।
10 इमित न नये मास्ति वइ न प्याः चाइ,
न इमित मरुभूमिइ निभालं पुइ,
छाय्धाःसा जिं इमित दयामाया याये अले ब्वनायंके।
अले जिं इमित लः दुगु थासय् यंके।
11 जिं जिगु फुक्क पर्वतयात माथंवंगु लँ दय्काबी,
अले जिं जिगु मूलँयात तःजाय्के।
12 स्व, इपिं तापाक्कंनिसें वइ,
गुलिं उत्तरपाखें, गुलिं पच्छिमपाखें
व गुलिं दच्छिनय् आश्वानया देशं वइ।”
13 हे आकाश, लय्तातां तसकं म्ये हा!
हे पृथ्वी, लय्ता!
हे पर्वतत कथुप्वाः चाय्काः तसकं म्ये हा!
छाय्धाःसा परमप्रभुं थः प्रजायात सान्त्वना बियादीगु दु,
अले दुःखकष्टय् लानाच्वंपिं प्रजातयात वय्कलं दयामाया यानादी।
14 तर सियोनं धाल, “परमप्रभुं जितः त्वःतादीगु दु।
जिम्ह परमप्रभुं जितः ल्वःमंकादीगु दु।”
15 “छु सुं मांनं दुरुत्वंम्ह थः मचायात ल्वःमंकी ला?
छु थःम्हं बुइकाम्ह मचायात दयामाया मयाइ ला?
तर माम्हं ल्वःमंके फुसा नं
जिं छन्त गुबलें ल्वःमंके मखु।
16 स्व! जिं छन्त जिगु ल्हातय् कियातयागु दु।
छंगु पःखाःत जिं बिचाः यानाच्वनागु दु, अय् यरूशलेम!
17 छन्त हाकनं दय्कीपिं याकनं लिहां वइ,
छन्त नाश याइपिं छन्त त्वःतावनी।
18 छंगु मिखा ब्वयाः चाकःछिं स्व।
छिमि काय्पिं फुक्क छन्थाय् मूंवइ।
परमप्रभुं थथे घोषणा यानादी, धात्थें जि म्वाःम्ह खः थें,
छं इमित तिसायात थें पुनी,
छं इमित भम्चायात थें समाः याइ।
19 “अय्, यरूशलेम, छ पतन व नाश जूसां
अले छिमिगु देश झिजांमिजां यानाब्यूसां
आवंलि मनूत च्वनेत छ तसकं चीकू जुइ।
अले छन्त नुनाछ्वइपिं धाःसा छपाखें यक्व तापाक्क वनी।
20 ज्वना यंके धुंकाः बिदेशय् बूपिं छिमि मस्तय्सं
छं तायेदय्क थथे धाइ,
‘थ्व थाय् झीगु निंतिं तसकं चिधंगु जुल।
जिमित च्वनेत थन तःकूगु थाय् बियादिसँ।’
21 अनंलि छं थःगु नुगलय् थथे धाइ,
‘सुनां जिगु निंतिं थुपिं मस्त बुइकल?
जि मस्त मदय्क च्वनेमाल अले मेपिं बुइके मफुत।
जितः मेगु देशय् ज्वनाः यंकल,
जि याकःचा त्वःताब्यूगु खः,
अय्नं थुपिं फुक्क मस्त गनं वल?
सुनां थुमित ब्वलंकल?’ ”
22 परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी,
“स्व, जिं जाति जातियात ल्हाःभाय् यानाः सःते
अले जिगु चिंया झण्डा जाति-जातितय्गु न्ह्यःने धस्वाके।
इमिसं छिमि काय्पिन्त थःगु ल्हातं क्वबिया हइ
अले इमिसं छिमि म्ह्याय्पिन्त ब्वहलय् क्वबिया हइ।
23 छंगु निंतिं जुजुपिं बौ थें
अले इमि रानीपिं सुसाकुसा याइम्ह मां थें जुइ।
इपिं छंगु न्ह्यःने बँय् भ्वसू वइ।
इमिसं छंगु तुतिया धू फ्यइ।
अनंलि छं थुइकि जि हे परमप्रभु खः,
जिके भलसा तइपिं लाजय् लाइ मखु।”
24 छु! बहादुर सिपाइँतय्पाखें लुतया माल लाकाः काये फइ ला?
छाःगु नुगः दुपिंपाखें ज्वनाः यंकूपिन्त छुतय् याये फइ ला?
25 तर परमप्रभुं थथे धयादी,
“खः, सिपाइँतय्पाखें ज्वनायंकूपिं
व छाःगु नुगः दुपिंपाखें लाकाः यंकूगु माल लित काये फइ।
छनापं ल्वाइपिंनापं जि ल्वाये
अले छिमि मस्तय्त जिं बचय् याये।
26 छिमित दुःखकष्ट ब्यूपिन्त जिं इमिगु थःगु हे ला नके।
दाखमद्यं का थें इपिं थःगु हे हिं काइतिनि।
अनंलि फुक्क मनूतय्सं थ्व खँ सी
जि, परमप्रभु छन्त मुक्ति बीम्ह खः,
अले छन्त उद्धार याइम्ह, याकूबया तसकं बल्लाःम्ह खः।”