9
फुक्कं सिनावने मानि
1 थुपिं फुक्क खँयात बिचाः याना अले थ्व हे खँ पक्का थुल कि धर्मीपिं व बुद्धि दुपिं अले इमिसं याःगु फुक्क ज्या परमेश्वरया ल्हातय् जुयाच्वन। तर सुं मनुखं थःत माया वा घृणा छुकिं लंच्वनाच्वंगु दु व इमिसं मस्यू।
2 धर्मी व दुष्ट, भिंम्ह व मभिंम्ह, शुद्ध व अशुद्ध, बलि छाइपिं व बलि मछाइपिं फुक्कसिया अन्त्य छगूकथं हे जुइ।
भिंपिं मनूतय्त थें
पापी मनूतय्त नं अथे हे जुइ।
पाफइपिं मनूतय्त थें
पाफय्त ग्याइपिं मनूतय्त नं अथे हे जुइ।
3 थ्व संसारय् याइगु फुक्क ज्याय् मभिंगु दु। फुक्कसिगु छगू हे कथं नाश जुइ। जिवंकाछि हे मनूतय्गु नुगलय् मभिंगु व वँय्यागु खँ जायाच्वनी। अले इपिं सी धुंकूपिंनापं हे मिलय् जू वनी।
4 म्वानाच्वंपिंनीगु निंतिं आशा दइ। सीम्ह सिंह स्वयाः म्वाम्ह खिचा जुइगु बांलाः।
5 थःपिं सी मानि धकाः म्वानाच्वंपिन्सं स्यू,
सी धुंकूपिन्सं धाःसा छु नं मस्यू।
इमिगु निंतिं छुं नं सिरपाः धइगु हे दइ मखु।
इमिगु लुमन्ति नं तनावनी।
6 इमिगु माया, घृणा, ईर्ष्यां फुक्क मदयावनी।
थ्व संसारय् याःगु छुं नं ज्यापाखें इमित गुबलें भाग दइ मखु।
7 थःगु लँपुइ हुँ, थःम्हं नयेगु नसाय् लय्ताया च्वँ, लय्तातां दाखमद्य त्वँ, छाय्धाःसा छं याःगु ज्यायात परमेश्वरं ज्यू धाःगु दु।
8 न्ह्याबलें तुयुगु वसतं पुँ, अले छेनय् चिकं ति।
9 परमेश्वरं थ्व संसारय् बियादीगु छंगु सितिं वंगु जीवनया फुक्क दिनय् थःम्हं माया यानाम्ह कलाःनापं मोजमज्जा या। थ्व हे जीवनय् व थ्व संसारय् छं याःगु थाकुगु ज्या हे छंगु भाग जुइ।
10 छंगु ल्हातय् छु ज्या दु व थःगु बलं फत्तले या, छाय्धाःसा पातालय् वनीबलय् अन न छुं ज्या याइ, न ग्वसाः ग्वइ, न ज्ञान दइ, न त बुद्धि हे दइ।
11 थ्व संसारय् मेगु छगू खँ जिं खनागु दु,
याकनं ब्वाँय् वनीम्हय्सिनं ब्वाँय् वनीगु कासा त्याके फइ मखु,
बल्लाःम्हय्सिनं न्ह्याबलें लडाइँ त्याके फइ मखु,
न बुद्धि दुम्हय्सित नयेगु नसा हे वइ,
न तसकं ज्ञान दुम्हय्सित धन-सम्पत्ति दइ,
वा न यक्व आखः ब्वना तःम्हय्सित हे दया दइ।
ई व मौका इपिं फुक्कसिके वइ।
12 थ्व बाहेक थःगु काल गुबलय् वइ धकाः सुं मनुखं मस्यू।
न्या जालय् क्यं थें
अले चखुंचा स्वःतिपाँय्लय् लाः थें
मनूत नं आकाझाकां
इमिके वइगु विपत्तिइ लाइ।
मूर्ख जुइगु स्वयाः बुद्धि हे तःधं
13 जिं थ्व संसारय् बुद्धिया छगू नमूना खनागु दु, गुकिं जितः तःधंगु असर यात।
14 छकः कम मनूत जक दुथाय् छगू चिचाधंगु शहर दु। उकियात तसकं बल्लाःम्ह जुजुं हमला यात। जुजुं उकियात घेरय् यानाः उकिया चाकःछिं पाः च्वनीपिं च्वनीगु थाय्त दय्कल।
15 उगु शहरय् छम्ह चीमिम्ह तर तसकं बुद्धि दुम्ह मनू दु अले वं थःगु बुद्धिं उगु शहरयात बचय् यात। अय्नं व चीमिम्ह मनूयात सुनानं लुममंकू।
16 अनंलि जिं धया, “बल स्वयाः बुद्धि हे तःधं जू।” तर व चीमिम्ह मनूया बुद्धियात हेला यात, अले वयागु खँयात सुनानं वास्ता मयाः।
17 तःसलं हालीम्ह मूर्खम्ह शासकया वचन स्वयाः
बुद्धि दुम्हय्सिया नम्र वचनयात वास्ता यायेगु बांलाइ।
18 लडाइँया ल्वाभःत स्वयाः बुद्धि हे भिं जू,
तर छम्ह पापीं यक्व भिंगु ज्यायात नाश याइ।