17
येसुना रूप मिळ्‍न्‍दिह्‌ता
(मार्कल 9:2-13; लूकाल 9:28-36)
आरुङ दियाङ आतापया, याकुबि, योहनि, वेर तमोग़ इर्वुर ओसो पत्रु वेर मुवुरिन पोसि येसु तना संगे उंद बेरा मेटापोग़ोन अलगिये ओतोग़. अस्‍के वेर ऊळनेके, ओना रूप मिळ्न्दता. ओना मोकमि पोळ्‍दलेह्‌का मांजिंदु, ओसो ओनाङ गेंदेङ वेह्‌चता लेह्‌का तिर्मिळ्‍सिंदुङ. अस्‍के ऊळाटु, एलिया मुय्‍तोग़, मोसा मुय्‍तोग़, वेर इर्वुर मुनेतोर देवुळता कबुरतोर, येसुना संगे वळ्ह्‌कनदिन वेर मुवुर कग़यवालोर ऊळतोर.
तेन ऊळिसि पत्रु पया इतोग़, “गूरु, माट इगा मनदना, इद बेसु! नीवा विचर मतेके नना इगा मूंड मंडाङ कीसीकन: उंदि नियेनाह्‌कु, उंदि मोसा मुय्तोनेनाह्‌कु, उंदि एलिया मुय्तोनेनाह्‌कु,” इनजोर येसुन ताल्ह्‌कतोग़.
पत्रु इद्रम वळ्ह्‌कनेकेने, पांड्रि उंदि मोयुलि ओर सबेटोरिन मुळ्‍ह्‌ता, मुळ्‍ह्‌तापया पोग़ोटा मोयुदाहि उंद आल्का वेनदा वाता: “वेग़ नावा जीवा कीतोग़ मग़ि, वेना लोप्पा नना पका गिर्दाते मह्‌नन; वेनाङे मीट केंजसोर मन्ह्‌टु,” इद्रम वेनदा वाता. इद आल्‍कातुन केंजिसि वेर मुवुर कग़यवालोर रेयिह्‌कु साङसोर कप मुळ्‍न्‍दिस अरतोर.
अस्‍के पया, वेरा एरे वासि येसु वेरिन बोयिसि, “रेयमाट, रा, तेदाटु!” इनजोर इतोग़. पया तेदिस ऊळिह्‌तोर इतेके येसुन विळ्‍सिस अगा बोग़े बह इलेग़ आसि, येसुये मतोग़.
मेटाताहि रेगनेके वेर मुवुर कग़यवालोरिन येसु उकुम ईस वेहतोग़, “माने-मन्‍कना नडुम पुटटोनन डोलिस मनजि ओसो तेग़्‍कनाह्‌जोम मीट नेंड बेद ऊळतिर, तेनु बोन्‍के बह वेहमाटु,” इतोग़. 10 “इंगो गूरु! मति देवुळ लोहवाल राजाल वायना मुनेने, ओना अग़दुन ओपे कीयलाह एलिया मुय्‍तोग़ मल्‍स वायनोग़ इनजोरे सास्‍त्रमगूरुर बाराह्‌क इन्ह्‌तोर? ओग़ नीवा अग़दुन ओपे केवाये एलियाल वातदिन माट इंजेकेन कुद ऊळतोम इतेके!” इनजि वेर येसुन ताल्ह्‌कतोर. 11 अस्‍के येसु इतोग़, “एलियाल निटमे सबेटविन बेस ओपे कीयलाह वास्‍तोग़े. 12 मति नना मीक वेहतह्‌नन, एलियाल इतेके वातोग़े, तेला मति लोकुर ओन पुनोर. तम्‍क विचर वातपु, अहे ओर ओनु तिपल कीतोर. अद्रमे माने-मन्‍कना नडुम पुटटोनन, ननावने ओरा कयदाहि तिपल एतकन,” इनजि येसु वेहतोग़. 13 वेग़ एलियाना पोल्‍लो वळ्ह्‌कनस्‍के एग़ मीहवाल योहनिनाय लोप्पा माक वेहतह्‌तोग़, इनजोरे कग़यवालोर अस्‍के पुतोर.
येसु देयम पोयतोग़ पेकान सव्रे कीस्‍तोग़
(मार्कल 9:14-29; लूकाल 9:37-43)
14-15 पया वेरु मेटाकचुल मता मुडगा वातस्‍के ओर्वोग़ मन्‍कल येसुनगा वासि मिंडाङ कोटिस जोहर कीसोर इतोग़, “गूरु, नावा मग़िन पिसिह कीमु! ओन्‍क कुळ्‍न्‍दिल रोगम मन्ह्‌ता, अदिह्‌क ओन्‍क पकाय तिपल आस्‍ता. ओग़ु ऊक-ऊके किसतगा, एतगा अरयह्‌तोग़. 16 नना वेनु नीवाङ कग़िवालोरके तच मतन, मति ओरु वेन बेस कीया पग़वोर.”
17 अस्‍के येसु इतोग़, “ए विस्‍वस लेवोरिर, गलत विचर केवालोरिर, मीवा सोटे बेचानाह नना मंदकन, बेचानाह मीट देवुळता लावतुन पुनवाये मनदकिर? मियेनाह्‌क नाक वेल्‍लाय कयर आस्‍ता! अले अह इतेके, ओन पेकान नयके ताट,” इतोग़. 18 अस्‍के वेन पेकानु देयमि पोयता इनजि येसु पुतोग़, पुनजि ओग़ देयमतुन दगा ईतोग़, ईतस्‍के अद देयम ओनग्‍डाहि पटादुळ पेसिस वितता. पया अदे वेलात पेकाल सव्रेम आतोग़.
19 कतमतोर लोकुर पेसिस अतापया, माट कग़यवालोरोम येसुनगा वास ताल्ह्‌कतोम, “अदिन माट बह पूंड पग़वोम, गूरु?” इतोम. 20 येसु माक इतोग़, “देवुळतगा मीवा विस्‍वस आलो, अदिह्‌कु अद देयमतुन मीट पूंड पग़विर. इह केंजाट, नना मीक सेतेम वेहतह्‌नन, नूङ पेनेम इतेके उडीलाय मन्ह्‌ता, मति ताना मरा पया वलियिसि बेरा आस्‍ता. मीवा विस्वस अद नूङमेटा मतेके, इद मेटातुनु मीटु ‘इग्डाहि ओके जर्गा!’ इनजोर इतेके, अद जर्गग़ा. मीट बेदाय कीया पग़यकिर. 21 (मति मीटु देवुळतुन ताल्ह्‌कसोरे, उपस कीसोर मतेके, इद्रमता देयमतुन पूंड पग़यकिर.)”*
22 माट कग़यवालोरोम गालिल पटटे उंदि जागाते गुम आतोम अस्‍के, येसु माक इतोग़, “माने-मन्‍कना नडुम पुटटोनन, नाकु कोंटेतोरा कयदे पोस ईयना मन्ह्‌ता. 23 ओरु नाक हव्‍कनुर, मति नना मूंड दियाने ओसो जीवा अरयकन,” इतोग़. तेन केंजताह्‌कु माट पकाय नारज आतोम.
मंदिरता सारा
24 पया येसु माट कग़यवालोरोम बार कापेर्नाग़ एवतोम. माट अगा मनेके, मंदिरता सारा एनवालोर पत्रुनके वास ताल्ह्‌कतोर, “मीवा गूरु येरुसलेमता मंदिरता सारा दोहोग़ा?” 25 “इंगो, ईस्‍तोग़े!” अह इनजि पत्रु येसुन वेहतलाह लोनलोप्पा ओळियतोग़. पत्रु इदिनलोप्पा ताल्ह्‌कनामुनेने, येसु ओन इतोग़, “सिमोनि, तेना लोप्पा नीवा विचर बाताल मन्ह्‌ता, रा? इद बूमता राजालोर सिद्‌वा-सारा बोरग्डाह एतह्‌तोर? तनाय लोतोरग्डाहि, बारा दुस्रोरग्डाहि?” 26 “आयो, दुस्रोरग्डाहि, गूरु,” इनजि पत्रु इतस्‍के, येसु इतोग़, “अह इतेके लोतोरिह्‌क सारा दल्‍गो. 27 अद्रमे नना देवुळता मग़नन मनजि, नाक वने देवुळता मंदिरता सारा दल्‍गो. तेला मति ओर कोंटे आयना आयो इनजि माट ओरिह्‌क ईकले. निमा सम्दुरकचुल अनजि मीन्‍क कूसा. बेद मीन मुने दोर्कग़ा, अद मीनता तोडटुनु पळ्‍ह्‌किस ऊळा, अगा नीकु नीवा-नावा सारातुह्‌क आलनाहि उंदि कल्‍दर बंडि दोर्कग़ा. अदिन ओसि दोह्‌चीम.” पया पत्रु अहे कीतोग़.
* 17:21 17:21 मत्‍यल 17:21 इद पोल्‍लो मोदुल पोल्‍लोताङ उचुके काग्‍देह्‌कने मन्ह्‌ता, सबेटविस्‍कने इले.