១ ឱ​នាង​ដែល​ល្អ​លើស​ជាង​គេ​ក្នុង​ពួក​ស្រីៗ​អើយ
តើ​ស្ងួន​សំឡាញ់​របស់​នាង​បាន​ទៅ​ឯ​ណា
ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ស្វែង​រក​ទ្រង់​ជា​មួយ​នឹង​នាង​ផង
តើ​ស្ងួន​សំឡាញ់​របស់​នាង​បាន​ទៅ​ឯ​ណា។
 
២ ៙ ស្ងួន​សំឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​ទៅ​ឯ​សួនច្បារ​របស់​ទ្រង់
គឺ​ទៅ​ឯ​ទី​ដាំ​គ្រឿង​ក្រអូប
ដើម្បី​ឃ្វាល​សត្វ​នៅ​ក្នុង​សួនច្បារ ហើយ​នឹង​បេះ​ផ្កា​កំភ្លឹង
៣ ខ្ញុំ​ជា​របស់​ផង​ស្ងួន​សំឡាញ់​នៃ​ខ្ញុំ ហើយ​ទ្រង់
ជា​របស់​ផង​ខ្ញុំ​ដែរ
ទ្រង់​ឃ្វាល​ហ្វូង​សត្វ​នៅ​ទី​មាន​ផ្កា​កំភ្លឹង។
 
៤ ៙ ឱ​មាស​សំឡាញ់​អើយ
ឯង​ស្រស់បស់​ល្អ​ដូច​ក្រុង​ធើសា
ហើយ​ស្រស់​ប្រិមប្រិយ​ដូច​ជា​ក្រុង​យេរូសាឡិម
ក៏​គួរ​ស្ញែងខ្លាច​ដូច​ជា​ពលទ័ព មាន​ទាំង​ទង់ជ័យ​ផង
៥ ចូរ​បែរ​ភ្នែក​ចេញ​ពី​អញ​ទៅ ដ្បិត​ភ្នែក​ឯង​ឈ្នះ​អញ​ហើយ
សក់​របស់​ឯង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ហ្វូង​ពពែ
ដែល​ដេក​នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​កាឡាត
៦ ធ្មេញ​ឯង​ដូច​ជា​ហ្វូង​ចៀម​ដែល​ទើប​នឹង​កាត់​រោម
រួច​ឡើង​មក​ពី​ការ​លាង​ជំរះ​វិញ
ជា​សត្វ​ដែល​មាន​កូន​ភ្លោះ​រៀង​រាល់​តួ
ឥត​មាន​ណា​មួយ​ដែល​បាត់​កូន​ឡើយ
៧ តើ​ក​ឯង​ដែល​បាំង​ដោយ​ស្បៃ
នោះ​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ផ្លែ​ទទឹម​១​ចំហៀង
៨ មាន​ពួក​ភរិយា​៦០​នាក់ នឹង​អ្នកម្នាង​៨០​នាក់
ក៏​មាន​ស្រី​ក្រមុំៗ​ឥត​គណនា
៩ ប៉ុន្តែ​មាន​តែ​១​ទេ ដែល​ជា​ព្រាប ជា​អ្នក​បរិសុទ្ធ​របស់​អញ
នាង​ជា​កូន​ពន្លក​របស់​ម្តាយ ជា​កូន​សំឡាញ់
របស់​អ្នក​ដែល​បង្កើត​នាង​មក
ពួក​កូន​ស្រី​ទាំងឡាយ​បាន​ឃើញ​នាង
ហើយ​ក៏​ហៅ​ថា​ជា​អ្នក​មាន​ពរ
អើ ព្រម​ទាំង​ពួក​ភរិយា​នឹង​អ្នកម្នាង
ក៏​សរសើរ​នាង​ដែរ។
 
១០ ៙ តើ​នាង​ណា​នុ៎ះ ដែល​លេច​ចេញ​មក​ដូច​ជា​អរុណ​រះ
ស្រស់​ល្អ​ដូច​ជា​ព្រះចន្ទ ហើយ​ភ្លឺ​ត្រចះ​ដូច​ជា​ព្រះអាទិត្យ
ក៏​គួរ​ស្ញែងខ្លាច​ដូច​ជា​ពលទ័ព
មាន​ទាំង​ទង់ជ័យ​ផង​ដូច្នេះ។ ១១ ៙ ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​ទៅ​ឯ​ចំការ​ឈើ​មាន​ផ្លែ​គ្រាប់
ដើម្បី​មើល​កូន​ឈើ​ខៀវ​ខ្ចី​ដែល​ដុះ​នៅ​ក្នុង​ច្រក​ភ្នំ
ហើយ​ឲ្យ​ដឹង​បើ​ទំពាំងបាយជូរ​ប៉ិច​ឡើង​ឬ​នៅ
ហើយ​បើ​ទទឹម​មាន​ផ្កា​ផង
១២ រីឯ​មុន​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង​ខ្លួន នោះ​ចិត្ត​បាន​នាំ​ខ្ញុំ
ទៅ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​ព្រះរាជរថ​នៃ​សាសន៍​ដ៏​សទ្ធា​របស់​ខ្ញុំ។
១៣ ៙ សូម​វិល​មក វិល​មក​វិញ ឱ​នាង​សាសន៍​ស៊ូឡាម​អើយ
សូម​ត្រឡប់​មក ត្រឡប់​មក​ចុះ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ
បាន​មើល​នាង​ផង។
៙ តើ​មក​រាល់​គ្នា​ចង់​មើល​នាង​សាសន៍​ស៊ូឡាម​ធ្វើ​អី
តើ​ដូច​ជា​មើល​ការ​រាំ​របស់​ពួក​របាំ​២​ពួក​ឬ។