3
घ. ह्रोंसए प्‍युँए न्होंर टिद्
ओ च्हमिरिमैं, ह्रोंसए प्‍युँए न्होंर टिद्। तलेबिस्याँ कोइ च्हमिरिए प्‍युँ परमेश्‍वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ थेल् आङिंलेया क्हेमैंए छ्याँबै बानि ब्योर म्रोंसि चमैंए सैं एब्‍मुँ। क्हेमैंइ तोइ बिल् आत्‍हु, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ परमेश्‍वरलाइ छेनाले म्हाँदिसि छ्याँबै बानि लब् म्रोंसि चमैंए सैं एब्‍मुँ। क्‍हेमैं छ्याँब् म्रोंरिगे बिसि सै ल्हें फेबै क्‍वें नेरो घाँनामैं खिसि क्र सिंङ्गार्दिसि प्रब आङिं। बरु क्हेमैंए सैंर आगुए फिर खोंयोंन् बिलै छ्याँब मैंन्। ह्रोंसए प्‍युँलाइ कच कच आलद्, खीने सैं क्‍ह्रिसि टिद्, छलब परमेश्‍वरए उँइँर बेल्‍ले छ्याँब तम्, छाबै घाँना खोंयोंइ आम्‍ह। छलेन ओंसों ओंसों परमेश्‍वरर आशा थेंबै पबित्र च्हमिरिमैंज्यै या ह्रोंसलाइ छलेन् सिङ्गार्दिमल धै प्युँए न्होंर टिमल। छलेन साराई खीए प्युँ अब्राहामइ बिब ङिंसि चलाइ क्ल्हे बिल। क्हेमैंइ छ्याँबै केमैं लदै तोइ सैनेया आङ्हिंइ बिस्याँ क्‍हेमैं या साराए च्हमिंमैं तब्मुँ।
ङ. ह्रोंसए प्‍ह्रेंस्‍योलाइ म्हाँया लद्
छलेन ओ मुँयुँमैं, ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने बालु सैं क्ह्रिसि टिद्। क्‍हेमैं भन्दा चमैं आभोंब् मुँ बिब् सेसि ताँन् सैर चमैंलाइ मान लद्, तलेबिस्याँ परमेश्‍वरजी पिंबै छ्ह क्‍हेमैं ङ्हिंना-ङ्हिंनइ योंबै हग बराबर मुँ। क्‍हेमैंए प्राथनार बाधा आखरिगे बिसि ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने छेनाले क्‍ह्रिसि टिद्।
च. बिश्‍वासी अलि-अङाँमैंलाइ म्हाँया लद्
आखिरि ताँ चु मुँ: क्‍हेमैं ताँनए सैं घ्रि तद्। अरूए फिर दुःख तमा ल्‍हयो खद्। घ्रिइ घ्रिलाइ ह्रोंसए अलि-अङाँमैंने धोंले म्हाँया लद्। आगुए फिर ल्हयो खद्, सैं सारो आलद्। अरूइ क्हेमैंए न्होह्रों ललेया क्हेमैंइ चमैंए न्होह्रों आलद्, अरूइ क्‍हेमैंए फिर गाल् केलेया क्हेमैंइ गाल् आकेद्। बरु आशिक पिंन्, तलेबिस्याँ क्‍हेमैंइ आशिक योंरिगे बिसि परमेश्‍वरजी क्‍हेमैंलाइ हुइब् ग। 10 परमेश्‍वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ:
“खाब‍इ ह्रोंसए छ्ह छ्याँब तरिगे
धै सुखा योंरिगे ङ्हाँमुँ,
चए लेइ आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे,
धै चए सुँइ स्‍योर तेसि आपोंरिगे।
11 चइ पाप लब पिसि छ्याँबै के लरिगे,
धै ताँनने क्ह्रिसि आक्ह्रिब्मैंलाइ क्ह्रिमिंबै के लरिगे।
12 तलेबिस्याँ ठिक के लब्‍मैंलाइ परमेश्‍वरजी छेनाले छैं लरिमुँ,
धै न्ह क्रोंले खीजी चमैंए प्राथना थेमुँ,
दिलेया आछ्याँबै के लब्‍मैंलाइ खीजी बिरोधर लम्।”
छ्याँबै के ललेया दुःख योंब
13 छ्याँबै सैंउँइँले क्‍हेमैंइ ठिक केमैं लम् बिस्‍याँ, क्‍हेमैंए न्होह्रों खाबइ लमुँ? 14 दिलेया ठिक के लसि दुःख योंनाबिलेया क्‍हेमैंइ आशिक योंब्मुँ। म्‍हिमैंइ तोन् बिलेया चमैं म्रोंसि आङ्हिंन्, न्हुँ आलद्। 15 बरु ह्रोंसए सैं न्‍होंरि ख्रीष्‍टलाइ “प्रभु” मैंसि खीए सेवा छेनाले लद्। खाबज्यै या “क्हेमैंइ ख्रीष्‍टए फिर बिश्‍वास लसि तो योंम्?” बिसि ङ्योएस्याँ छ्याँबै सुँले ह्रिस आखल्‍ले ज्वाफ पिंबर खोंयोंइ बिले तयार तद्। 16 दिलेया क्हेमैं ह्रिस आखल्‍ले, मान तल्‍ले पोंल् त्हुम्। क्हेमैंए बिरोधर पोंब्मैं नेरो ख्रीष्‍टए लिलि प्रसि क्हेमैंइ लबै के आखोबै म्हिमैं फापिन् तरिगे बिसि क्हेमैंए सैं छ्याँब तल् त्हुम्। 17 तलेबिस्याँ आछ्याँबै के लसि दुःख योंब् भन्दा परमेश्‍वरए सैंर मैंब् धों तबै छ्याँबै केमैं लसि दुःख योंब छ्याँब ग।
18 तलेबिस्याँ ङ्योलाइ परमेश्‍वर ङाँर बोबर ख्रीष्‍टै या पापिमैंए ल्हागिर तिल सिमिंइ। पापिमैंए ल्हागिर खीजी दु:ख योंइ। दिलेया म्हिमैंइ खीलाइ सैवालेया प्ल्हए शक्‍तिजी खीलाइ सोगों लमिंइ। 19 छले पबित्र प्ल्हए शक्‍तिर येशू म्‍हि प्‍ल्‍हमैंए नाँसर ह्‍याइ, धै चर च्युथेंबै प्‍ल्‍हमैंलाइ परमेश्‍वरए ताँ बिमिंइ। 20 चमैं स्‍योंम्‍बै नोआ बिबै म्‍हिए पलोर्बै म्‍हिमैं मुँल। नोआइ क्यु झाज बनेरिमा परमेश्‍वरजी बिबै ताँ चमैंइ ङिंम् उ आङिं बिसि परमेश्‍वरजी पैंरिल। दिलेया क्यु झाजर क्रेबै म्हि प्रे मत्‍त्रे थेबै नाँ बाडिउँइँले जोगेमिंइ, अरू ताँन् सियाइ। 21 चु नाँ बाडिए क्यु बप्‍तिस्‍माए नमुना ग, तलेबिस्याँ नोआ नेरो चए परवालाइ क्‍युउँइँले जोगेब् धोंले क्‍हेमैंलाज्यै या येशूए मिंर क्‍युर प्ल्हुँसि जोगेमिंब्मुँ। खैले जोगेम् बिस्‍याँ परमेश्‍वरजी येशू ख्रीष्‍टलाइ सिबइले धबै सोगों लमिंबइले क्‍हेमैंइ छारा छ्ह योंइमुँ। चु बप्‍तिस्‍मा क्‍युइ ज्यु ख्रुब् धों तब आङिं, बरु क्‍हेमैंए सैं छ्याँब् प्ह्‍यासि बानि ब्योर छ्याँब् तरिगे बिबै ल्हागिर परमेश्‍वरउँइँले खबै बाछा ग। 22 येशू स्‍वर्गर ह्‍यासि स्वर्गदूतमैं, अधिकारमैं नेरो ताँन् शक्‍ति मुँबै सैमैं खीए न्होंर थेंसि परमेश्‍वरए क्‍योलोउँइ टिइमुँ।
3:1 3:1 एफि ५:२२; कल ३:१८ 3:3 3:3 १ तिमो २:९ 3:6 3:6 उत १८:१२ 3:7 3:7 एफि ५:२५; कल ३:१९ 3:12 3:10-12 भज ३४:१२-१६ 3:15 3:14-15 मत्ती ५:१०; यशै ८:१२-१३ 3:20 3:20 उत ६:१—७:२४