1 Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato. 2 Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa. 3 Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad: 4 “Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag. 5 “Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan. 6 Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan. 7 Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan. 8 Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya. 9 Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan. 10 Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot. 11 Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi. 12 Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.” 13 Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan. 14 Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod. 15 Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan. 16 “Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag. 17 “Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.” 18 Apan wala siya nasayod nga atua didto ang mga patay, nga ang iyang mga dinapit anaa sa kinahiladman sa Sheol.