Ёў 11
1 І адказваў Сатар Нааміцянін і сказаў:
2 хіба на мноства слоў нельга даць адказу, і хіба чалавек шматслоўны мае рацыю?
3 Пустаслоўе тваё ці ж прымусіць маўчаць мужоў, каб ты глуміўся, і ня было каму прысароміць цябе?
4 Ты сказаў: меркаваньне маё правільнае, і чысты я ў вачах Тваіх.
5 Але калі б Бог загаварыў і растуліў вусны Свае дзеля цябе
6 і адкрыў табе таямніцы мудрасьці, што табе ўдвая больш належала перацерпець! Дык вось ведай, што Бог дзеля цябе некаторыя з тваіх беззаконьняў аддаў забыцьцю.
7 Ці можаш ты дасьледаваньнем знайсьці Бога? Ці можаш цалкам спасьцігнуць Усеўладнага?
8 Ён вышэйшы за нябёсы, - што можаш зрабіць? глыбейшы за апраметную, - што можаш даведацца?
9 Даўжэйшая за зямлю мера Ягоная і шырэйшая за мора.
10 Калі Ён прыйдзе і замкне каго-небудзь у кайданы і паставіць на суд, дык хто адхіліць Яго?
11 Бо Ён ведае людзей манлівых і бачыць беззаконьне, і ці ж пакіне яго без увагі?
12 Але пусты чалавек мудруе, хоць чалавек нараджаецца падобна дзікаму асьляняці.
13 Калі ты ўправіш сэрца сваё і працягнеш да Яго рукі твае,
14 і калі ёсьць загана ў руцэ тваёй, а ты выдаліш яе і не дасі беззаконьню жыць у намётах тваіх,
15 дык падымеш незаплямлены твар твой і будзеш цьвёрды і ня будзеш баяцца.
16 Тады забудзеш гора: як пра ваду, што працякла, будзеш успамінаць пра яго.
17 І ясьней за полудзень пойдзе жыцьцё тваё; прасьветлішся, як раніца.
18 І будзеш спакойны, бо ёсьць надзея; ты аслонены і можаш спаць у бясьпецы.
19 Будзеш ляжаць, і ня будзе застрашніка, і многія будуць ласьціцца да цябе.
20 І вочы беззаконьнікаў растануць, і прыстанішча прападзе ў іх, і надзея іхняя шчэзьне.