16
هُدائے گَزبئے هپتێن دَرپ
1 پدا من بُرزێن تئوارے اِشکت که چه پرستشگاها پێداک اَت و گۆن هپتێن پرێشتگان گوَشگا اَت: «برئوێت و هُدائے گَزبئے هپتێن دَرپان زمینئے سرا برێچێت.»
2 گڑا ائولی شت و وتی دَرپی زمینئے سرا رێتک. هما مردمان هراب و دردناکێن رێش در آتک که رسترئے نشانِش پِر اَت و آییئے بُتا پرستش کنگا اتنت.
3 پدا دومیا وتی دَرپ دریائے سرا رێتک. دریا چۆ مُردگێئے هۆنا بوت و آییئے تهئے هر سَهدار مُرت.
4 پدا سئیمیا وتی دَرپ کئور و چمّگانی سرا رێتک و آ هۆن بوتنت.
5 گڑا من اِشکت که آپانی پرێشتگ گوَشگا اَت:
«تئو آدل ائے، تئو که هستئے و بوتگئے،
او پاکێن!
چیا که تئو اے دادرسی کرتگ‌اَنت.
6 اِشان تئیی پلگارتگێن مردم و پئیگمبرانی هۆن رێتکگ،
پمێشکا تئو اِشانا هۆن په نۆشگا داتگ.
اے همِشیئے لاهک اَنت.»
7 و من اِشکت که کُربانجاه گوَشگا اَت:
«هئو، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا!
تئیی دادرسی راست و په اَدل اَنت.»
8 نون چارمیا وتی دَرپ رۆچئے سرا رێتک و رۆچا اجازت دئیگ بوت که مردمان گۆن آسا بسۆچیت.
9 مردم چه اے سکّێن گرمیا سُتکنت، بله پشۆمان بئیگ و هُدایا شان و شئوکت دئیگئے بدلا، هما هُدائے نامئے هلاپا کُپرِش کرت که اے اَزابانی سرا اِهتیاری هست‌اَت.
10 رندا پنچمیا وتی دَرپ رسترئے تهتئے سرا رێتک. آییئے بادشاهی سیاه و تهار بوت و مردم چه اے پرێشانیا وتی زبان و لِلّکان جایَگا اتنت.
11 په وتی درد و رێشان بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا کُپرِش کرت، بله چه وتی کاران پشۆمان نبوتنت.
12 پدا ششمیا وتی دَرپ مزنێن کئور، پَراتئے سرا رێتک و کئورئے آپ هُشک بوت تانکه رۆدراتکی بادشاهانی راه ساپ ببیت.
13 من سئے پلیتێن روه دیست گوَشئیگا پُگل اتنت که چه اژدیائے دپا، رسترئے دپا و چه درۆگێن پئیگمبرئے دپا در آیگا اتنت.
14 اے هما پلیتێن روه اَنت که مۆجزه پێشَ دارنت و سجّهێن دنیائے بادشاهانی کرّا رئونت که آیان په جنگ کنگا یکجاه بکننت، هما جنْگ که پُرواکێن هُدائے مزنێن رۆچا بیت.
15 «بچار، من دُزّکاییَ کایان. بَهتاور هما اِنت که آگاهَ مانیت و وتی پۆشاکان تئیارَ داریت تانکه آ جاندرا در مئیئیت و آییئے ننگ گِندگ مبیت.»
16 پلیتێن روهان اے بادشاه هما جاگها مُچّ کرتنت که اِبرانی زبانا نامی هارمَگِدون اِنت.
17 نون هپتمیا وتی دَرپ گواتا رێتک و بُرزێن تئوارے چه پرستشگاهئے تهتا آتک، گوَشگا اَت: «کار هلّتگ.»
18 گْرۆکان جت، بُرزێن تئوار و گْرند بوت و انچێن بلاهێن زمین‌چَنڈے آتک که چه هما وهدا که انسان زمینئے سرا پێداک بوتگ، چُشێن زمین‌چَنڈے نبوتگ، انچێن زۆرمندێن زمین‌چَنڈے اَت.
19 مزنێن شهر، بابِل سئے ٹکُّرا بهر بوت و کئومانی شهر کپتنت و هُدایا مزنێن شهر، بابِل یات اَت و وتی گَزب و هِژمئے شرابئے پیالهی آییارا دات.
20 هر جَزیره گار بوت و هچ کۆه پَشت نکپت.
21 بلاهێن ترۆنگلے بوت. هر یک ترۆنگلے چِلّ کیلوئے کِساسا گران اَت و چه آسمانا مردمانی سرا کپت. آیان په ترۆنگلئے توپّانئے اَزابا هُدائے هلاپا کُپر کرت، چیا که اے اَزاب سَکّ تُرسناک اَت.