26
ایسّائے کُشگئے پَندَل و سازش
(مَرکاس 14:1–2؛ لوکا 22:1–2؛ یوهَنّا 11:45–53)
1 وهدے ایسّایا اے هبر هلاس کرتنت، گۆن وتی مریدان گوَشتی:
2 «شما وشَّ زانێت که دو رۆچا رَند سَرگوَزئے اییدَ بیت و انسانئے چُکّ په سَلیب کَشّگا گِراێنگَ بیت.»
3 همے وهدا، مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشان، مسترێن دینی پێشوا کیاپائے ماڑیا دیوان کرت و
4 اے پَندَل جۆڑێنت که ایسّایا په یک رِپک و هنرے بگراێننت و بکۆشارێننت.
5 بله گوَشتِش: «اییدئے رۆچان نه، چُش مبیت که مردم آشۆپ بکننت.»
جنێنے ایسّایا اَترَ مُشیت
(مَرکاس 14:3–9؛ یوهَنّا 12:1–8)
6 وهدے ایسّا بئیت‌اَنیایا هما شَمونئے لۆگا اَت که چه جُزامئے نادْراهیا دْراه بوتگ‌اَت،
7 یک جنێنے گۆن سِنگ‌مَرمَرێن اَتردانێا که گران‌بهاێن اَتری مان اَت ایسّائے گوَرا آتک. ایسّا پرزۆنگئے سرا نِشتگ‌اَت و همۆدا ایسّائے سری اَتر پِر مُشت.
8 گۆن اے کارئے گِندگا، ایسّائے مرید دلا نئوَشّ بوتنت که «چیا اے اَتر زئوال کنگ بوت؟
9 اگن اے بَها کنگ بوتێن، مزنێن زرّے رَستگ‌اَت و گریب و نێزگاران دئیگ بوتگ‌اَت.»
10 ایسّایا مریدانی اے نئوَشّی سَرکِچ وارت، پمێشکا گوَشتی: «چیا شما اے جنێنا رَنجێنگا اێت؟ اِشیا گۆن من نێکیے کرتگ.
11 گریب و نێزگار مُدام شمئے کِرّا هست، بله من هروهد گۆن شما گۆن نه‌آن.
12 اے جَنێن پێش کپتگ و په منی کبر کنگئے تئیاریا، منا اتری پِر مُشتگ.
13 شمارا راستێنَ گوَشان، سجّهێن دنیایا، هر کُنڈے که منی وشّێن مستاگ جار جنَگَ بیت، اے جنێن و اِشیئے کار هم یات کنگَ بیت.»
یَهودا وهد و مۆهێئے شۆهازا اِنت
(مَرکاس 14:10–11؛ لوکا 22:3–6)
14 رَندا چه دوازدهێن مریدان یکّے، که نامی یَهودا اِسْکَریوتی اَت، مزنێن دینی پێشوایانی کِرّا شت و
15 گوَشتی: «اگن من ایسّایا شمئے دستا بدئیان، شما منا چے دئیێت؟» آیان سی نُگرهێن کُرش هساب کرت و آییئے دستا دات.
16 چه هما وهدا و رَند، یَهودا په ایسّائے آیانی دستا دئیگا گوَم و گێگێن وهد و مۆهێئے شۆهازا اَت.
سَرگوَزئے اییدئے تئیاری
(مَرکاس 14:12–21؛ لوکا 22:7–14؛ یوهَنّا 13:21–30)
17 بێهُمیرێن نانئے اییدئے ائولی رۆچا، مریدان چه ایسّایا جُست کرت: «چے لۆٹئے، سَرگوَزئے اییدئے شامئے تئیاریا کجا بکنێن که تئو بوَرئے‌ای؟»
18 آییا پَسّئو دات: «شهرا برئوێت و پِلان مردما بگوَشێت که ‹استاد گوَشیت، منی وهد نزّیک اِنت، منی دلَ لۆٹیت گۆن وتی مریدان سَرگوَزئے شاما تئیی لۆگا بوَران.›»
19 گڑا مریدان ایسّائے گوَشگئے سرا سَرگوَزئے شام تئیار کرت.
20 بێگاه که بوت، ایسّا گۆن وتی دوازدهێن مریدان پَرزۆنَگئے سرا نِشتگ‌اَت.
21 ورگئے وهدا آییا گۆن مریدان گوَشت: «باور کنێت، چه شما یکّے منا درۆهیت و دژمنانی دستا دنت.»
22 مرید باز پرێشان و دِلتپرکه بوتنت و باریگ باریگا چه آییا جُست کنگا لگّتنت: «او هُداوند! من وه نه‌آن، نه؟»
23 آییا پَسّئو تَرّێنت: «آ که انّون گۆن من همکاسگ بوت، هما منا دْرۆهیت.»
24 هما ڈئولا که نبیسگ بوتگ، انسانئے چُکّ چه اے دنیایا رئوگی اِنت، بله بژن و اپسۆز په هماییا که انسانئے چُکّا دْرۆهیت. په آییا شرتر اَت که هچبر چه ماتا پێدا مبوتێن.
25 گڑا یَهودایا، هما که ایسّایی دْرۆهگی اَت، گوَشت: «او استاد! من وه نه‌آن، نه؟» ایسّایا پَسّئو دات: «تئو وت گوَشت.»
گُڈّی شام
(مَرکاس 14:22–26؛ لوکا 22:15–20؛ کُرِنتیانی ائولی کاگد 11:23–25)
26 وهدے شام ورگا اتنت ایسّایا نَگنے زرت، هُدائے شُگری گپت، چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانا داتی. گوَشتی: «بزورێت و بوَرێت، اے منی جسم اِنت.»
27 پدا جامے زرتی، هُدائے شُگری گپت، مریدانا دات و گوَشتی: «شما سجّهێن چه اِشیا بنۆشێت.
28 اے منی اَهد و کَرارئے هۆن اِنت، که په بازێنێئے گناهانی بَکشگا رێچگَ بیت.
29 من شمارا گوَشان، نون دگه برے انگورئے دَهل و سَمَرا ننۆشان، هما رۆچا پدا نۆشانی که وتی پتئے بادشاهیا، گۆن شما هۆرَ بان.»
30 هُدائے سِپَت و سَنایا رَند، دێم په زئیتونئے کۆها راه گپتنت.
پِتْرُسئے اِنکارئے پێشگۆیی
(مَرکاس 14:27–31؛ لوکا 22:31–34؛ یوهَنّا 13:36–38)
31 گڑا ایسّایا گۆن مریدان گوَشت: «شما سجّهێن، همے انشپی ٹَگلَ ورێت و منا یلهَ کنێت، چیا که نبیسگ بوتگ: من شپانکا جنان و رمگئے پس شِنگ و شانگَ بنت.
32 بله زندگ بئیگ و جاه جنَگا رَند، چه شما پێسر جَلیلا رئوان.»
33 گڑا پِتْرُسا درّاێنت: «اگن سجّهێن ٹَگل بوَرنت و ترا یله بدئینت، من هچبر ٹَگلَ نئوَران.»
34 ایسّایا گوَشت: «ترا راستێنَ گوَشان، همے انشپی چه کرۆس‌بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رندا اِنکارَ کنئے و نمَنّئے.»
35 بله پِتْرُسا گوَشت: «اگن گۆن تئو منی سر هم برئوت، چه تئیی پَجّاه آرگا هچبرَ نبجّان.» اے دگه سجّهێن مریدان هم اَنچش گوَشت.
ایسّائے دْوا
(مَرکاس 14:32–42؛ لوکا 22:39–46)
36 رَندا ایسّا گۆن وتی مریدان جِتْسیمانی نامێن جاگهێا شت و گۆن آیان گوَشتی: «همِدا بدارێت، من کمّے دێمترا رئوان و دْوا کنان.»
37 زِبْدیئے دوێن چُکّ و پِتْرُسی وتی همراه کرتنت. اَناگت یک مزنێن اندۆه و بێتاهیریے آییئے جسم و جانا نِشت.
38 گۆن آیان گوَشتی: «سکّ پرێشان آن، گَم و اَندۆهان منا مَرکیگ کرتگ، شما اِدا بدارێت، مئوپسێت و منی همراهیا آگاه و هُژّار بێت.»
39 رَندا کمّے دێمترا شت، دێم په چێر کپت و دْوا کنانا گوَشتی: «او منی پت! اگن بوتَ کنت، چه من اے سکّیانی جام و پیالها بٹَگلێن، بله آ ڈئولا نه که منَ لۆٹان، هما ڈئولا که تئو لۆٹئے.»
40 وهدے پِر ترّت و وتی مریدانی کِرّا آتک، دیستی که آ واب اَنت. گۆن پِتْرُسا گوَشتی: «نبوت یک ساهتے هم گۆن من آگاه بمانێت؟
41 هُژّار بێت و دْوا کنێت تانکه آزمایش و چَکّاسا مکپێت. روه، تئیار و مُرادیگ اِنت، بله جسم نِزۆر و ناتوان.»
42 دومی برا په دْوا کنگا شت و دْوایی کرت: «او منی پت! اگن اے پیاله بے نۆشگا چه من ٹَگلێنگَ نبیت، گڑا هرچے که تئیی رزا اِنت هما ڈئولا ببیت.»
43 وهدے پِر ترّت، دیستی پدا واب اَنت. آیانی چمّ رُهێزگ و وابێنگ اتنت.
44 یله‌ای داتنت و سئیمی رندا پدا په دْوا کنگا شت و هما دْوایی کرت.
45 گڑا مریدانی کِرّا پِر ترّت و گوَشتی: «اَنگت هم وپتگ و آرام کنگا اێت؟ نون آ وهد و ساهت نزّیک اِنت که انسانئے چُکّ دْرۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت.
46 پاد آێت برئوێن. آ که منا دْرۆهیت، پێداک اِنت.»
ایسّائے دَزگیر کنگ
(مَرکاس 14:43–50؛ لوکا 22:47–53؛ یوهَنّا 18:3–12)
47 ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آتک و رَست. آییا مزنێن رُمبے همراه اَت که زَهم و لَٹِّش گۆن اَت. اے رُمب، چه مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَت.
48 ایسّائے درۆهۆکا آیانا اے نشانی داتگ‌اَت: «هماییا که منَ چُکّان، ایسّا هما اِنت. آییا دَزگیر کنێت.»
49 گڑا یَهودا تچکاتچک ایسّائے کِرّا آتک و گوَشتی: «او استاد! دْرود و دْرَهبات!» رندا ایسّایی چُکِّت.
50 ایسّایا گوَشت، «او همبل! په هما کارا که آتکگئے، بکنی.» گڑا دێما آتکنت، ایسّااِش گپت و دَزگیر کرت.
51 هما دمانا، ایسّائے همراهان یکّێا وتی زَهم کَشّت و مسترێن دینی پێشوائے نئوکرئے گۆشی سِست.
52 ایسّایا گۆن آییا گوَشت: «وتی زَهما جُتکا کن. آ کَس که زَهمَ کشّیت، چه زَهما مِریت.
53 زانا، تئو نزانئے اگن چه وتی پتا بلۆٹان، آ په منی کُمکا همے انّون دوازده لشکرا گێشتر پرێشتگ راهَ دنت.
54 بله گڑا پاکێن کتابانی نبشتگێن هما هبر که باید اِنت سَرجم ببنت، چۆن په سرَ رسنت؟»
55 نون دێمی مردمانی مُچّیئے نێمگا تَرّێنت و گوَشتی: «زانا من یاگی و رَهزنے آن که شما گۆن زَهم و لَٹّان په منی گِرگا آتکگێت؟ من هر رۆچ مزنێن پرستشگاها نِشتگ و مردم درس و سَبک داتگ‌اَنت و شما منا نگپتگ.
56 بله اے پئیما پمێشکا بوت که نبیانی کتابانی پێشگۆیی، راست و پَدّر ببنت.» گڑا سجّهێن مریدان آ یله دات و جِستنت.
ایسّا، سرۆکانی دیوانا
(مَرکاس 14:53–65؛ لوکا 22:54–55، 63–71؛ یوهَنّا 18:13–14، 19–24)
57 ایسّائے دَزگیر کنۆکان، ایسّا زرت و مسترێن دینی پێشوا کیاپائے کِرّا برت که اۆدا شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش مُچّ اتنت.
58 پِتْرُس هم دور دورا، ایسّائے رندا رئوان اَت تان مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشجاها رَست، تها پُترت و گۆن هِزمتکاران نِشت تان بزانت که چۆنێن شئورے بُرّگَ بیت.
59 مزنێن دینی پێشوا و سرۆکانی دیوانئے سجّهێن باسک، په ایسّائے مَرکئے سِزا دئیگا درۆگێن شاهدیئے شۆهازا اتنت،
60 چۆناها بازێن درۆگێن شاهد په گواهی دئیگا پاد آتک، بله هچِّش دستا نکپت. گُڈسرا دو مردم دێما در آتک و
61 گوَشتِش: «اے مردا گوَشتگ که ‹من هُدائے پرستشگاها پرۆشتَ کنان و سئے رۆچا پدا بندانی.›»
62 گڑا مسترێن دینی پێشوا پاد آتک و چه ایسّایا جُستی کرت: «تئیی بارئوا چۆنێن شاهدی دئیگا اَنت؟ اِشانی هچ پَسّئوَ ندئیئے؟»
63 بله ایسّایا پَسّئو ندات. مسترێن دینی پێشوایا پدا گۆن آییا گوَشت: «من ترا نمیرانێن هُدائے سرا سئوگندَ دئیان، مارا بگوَش، بارێن، تئو هما مَسیه، هُدائے چُکّ ائے؟»
64 ایسّایا دَرّاێنت: «تئو وت گوَشت. بله شما سجّهێنان هالَ دئیان، دێمترا گندێت که انسانئے چُکّ زۆراورێن هُدائے راستێن نێمگا نِشتگ. چه آسمانئے جمبرانی سرا هم کئیت.»
65 گڑا مسترێن دینی پێشوایا وتی گوَرئے جامگ دِرت و گوَشتی: «اِشیا کُپر کرت، اَنگت هم مارا شاهد پکار اِنت؟ شما اِشیئے کُپر وت اِشکت.
66 نون شمئے شئور و سَلاه چی اِنت؟» آیان پَسّئو دات: «اِشیئے سِزا مَرک اِنت.»
67 رَندا آیان ایسّائے دپ و دێمان تُه کرت و لهتێنا مُشت و شَهمات هم جت.
68 نون گوَشتِش: «او مَسیه! په ما پئیگمبری کن و بگوَش ترا کئیا جت.»
پِتْرُسئے اِنکار
(مَرکاس 14:66–72؛ لوکا 22:56–62؛ یوهَنّا 18:15–18، 25–27)
69 آ وهدا پِتْرُس ڈنّا پێشجاها نِشتگ‌اَت، مۆلدے آییئے کِرّا آتک و گوَشتی: «تئو هم جَلیلی ایسّائے همراه بوتگئے.»
70 بله آییا سجّهێنانی دێما نمَنِّت و گوَشتی: «منَ نزانان تئو چے گوَشگا ائے.»
71 وهدے دێم په مزنێن دروازگا رئوگا اَت، دگه مۆلدێا دیست و گۆن مردمان گوَشتی: «اے مرد ایسّا ناسِریئے همراه بوتگ.»
72 پِتْرُسا سئوگند وارت و دومی رَندا نمَنِّت و گوَشتی: «من اے مردا نزانان.»
73 دمانێا رَند، اۆدا اۆشتاتگێن مردم پِتْرُسئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: «اَلّما تئو چه همایان ائے، چه تئیی گالوارا اَنچش جاهَ کئیت.»
74 پِتْرُسا په نالتے سئوگند وارت و گوَشت: «من اے مردا نزانان.» هما دمانا کرۆسا بانگ دات.
75 گڑا پِتْرُس یات و تْرانگا کپت که ایسّایا گوَشتگ‌اَت: «کرۆسئے بانگا پێسر، تئو سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.» نون ڈنّا در آتک و سکّ گْرێتی.