63 অধ্যায়
যিহূদাৰ অৰণ্যত থকা সময়ত দায়ূদৰ ৰচিত গীত।
1 হে ঈশ্বৰ, তুমি মোৰ ঈশ্বৰ;
আন্তৰিকতাৰে মই তোমাক বিচাৰিম;
পানী নথকা শুকান আৰু খৰাং দেশত, তোমালৈ হাবিয়াহ কৰোঁতে,
মোৰ প্ৰাণ তৃষ্ণাতুৰ হৈছে, মোৰ শৰীৰ ক্ষীণাই গৈছে।
2 এই দৰে মই তোমাৰ আশ্রয় স্থল, পৰাক্ৰম আৰু গৌৰৱ দেখিবলৈ,
পবিত্ৰ স্থানত তোমাক চাইছিলোঁ।
3 কিয়নো তোমাৰ প্ৰতিজ্ঞা আৰু বিশ্বস্ততা জীৱনতকৈয়ো উত্তম;
মোৰ ওঁঠে তোমাৰ স্তুতি প্রশংসা কৰিব।
4 এইদৰে মই জীয়াই থাকোমানে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম,
তোমাৰ নামত মই মোৰ হাত প্রার্থনাৰ সময়ত ওপৰলৈ তুলি ধৰিম।
5 লোকসকলে মগজু আৰু তেলীয়া মাংসত যেনেকৈ সন্তুষ্ট, তেনেকৈ মোৰ প্ৰাণ তৃপ্ত হ’ব;
আৰু মোৰ মুখে আনন্দিত মনেৰে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিব।
6 মই মোৰ শয্যাত শুই তোমাৰ কথা ভাৱো;
নিশা প্ৰহৰে প্ৰহৰে তোমাক ধ্যান কৰোঁ।
7 কিয়নো তুমি মোৰ সহায়কর্তা;
তোমাৰ ডেউকাৰ ছাঁত মই আনন্দ কৰিম।
8 মোৰ প্ৰাণে তোমাক ধৰি ৰাখিছে;
তোমাৰ সোঁ হাতে মোক ধৰি ৰাখিছে।
9 যিবোৰে বিনাশৰ অৰ্থে মোৰ প্ৰাণ বিচাৰিছে,
তেওঁলোক পৃথিবীৰ অধঃস্থানলৈ গতি কৰিব।
10 তেওঁলোক তৰোৱালৰ ধাৰত সমৰ্পিত হ’ব;
আৰু তেওঁলোকৰ অংশ শিয়ালৰ আহাৰ হ’ব।
11 কিন্তু ৰজাই ঈশ্বৰত আনন্দ কৰিব;
তেওঁৰ নামেৰে শপত কৰা প্ৰতিজনে গৌৰৱ কৰিব,
কিয়নো মিছলীয়াবোৰৰ মুখ বন্ধ হ’ব।