28 অধ্যায়
দায়ুদৰ ৰচিত গীত
1 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ;
হে মোৰ শিলা, মোলৈ আওকাণ নকৰিবা।
কাৰণ, তুমি যদি মনে মনে থাকা,
তেন্তে মৈদামৰ গাতলৈ নামি যোৱাবোৰৰ দৰে মোৰ দশা হ’ব।
2 সহায়ৰ কাৰণে মই যেতিয়া তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰোঁ,
তোমাৰ মহা পবিত্ৰ স্থানৰ ফাললৈ হাত দাঙো,
তেতিয়া তুমি মোৰ নিবেদন শুনা।
3 যিসকল দুষ্ট, যিসকলে দুষ্টতাৰ কার্য কৰি ফুৰে,
যিসকলে চুবুৰীয়াৰ লগত মুখেৰে শান্তিৰ কথা কয়,
অথচ অন্তঃকৰনত দুষ্ট ইচ্ছা পুহি ৰাখে,
সেইসকলৰ লগত তুমি মোক টানি নিনিবা।
4 তেওঁলোকৰ কাৰ্য আৰু কৰ্মৰ দুষ্টতা অনুসাৰে,
তুমি তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিয়া;
তেওঁলোকৰ হাতৰ কার্য অনুসাৰে তেওঁলোকক প্রতিফল দিয়া।
তেওঁলোকে পাবলগীয়া যি আছে, তাকেই তেওঁলোকক দিয়া।
5 কিয়নো তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কাৰ্য বা তেওঁৰ হাতে কৰা কর্মলৈ মনোযোগ নিদিয়ে;
সেয়ে, যিহোৱাই তেওঁলোকক বিনষ্ট কৰিব,
আৰু পুনৰায় গঢ় নিদিব।
6 সকলো প্রশংসা যিহোৱাৰেই; তেওঁ মোৰ কাকুতিৰ স্বৰ শুনিলে।
7 যিহোৱাই মোৰ বল আৰু মোৰ ঢাল;
মোৰ হৃদয়ে তেওঁতে ভাৰসা কৰে।
সেইবাবেই মই সহায় পাইছোঁ।
সেইবাবেই মোৰ অন্তৰ আনন্দত ভৰি পৰিছে;
মই মোৰ গীতেৰে তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰোঁ।
8 যিহোৱা তেওঁৰ লোকসকলৰ বল;
তেৱেঁই তেওঁৰ অভিষিক্তজনৰ পৰিত্ৰাণৰ দুৰ্গ।
9 হে যিহোৱা, তোমাৰ লোকসকলক তুমি ৰক্ষা কৰা,
তোমাৰ সম্পত্তিক তুমি আশীৰ্ব্বাদ কৰা;
তুমি তেওঁলোকৰ ৰখীয়া হোৱা
আৰু চিৰকাল তেওঁলোকক বৈ নিয়া।